به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، یافته‌های یک نظرسنجی انجام گرفته از دانشجویان افغانستانی مقیم ایران نسبت به عملکرد این کشور در بحران کرونا نشان می‌دهد که ۷۱ درصد پاسخ‌دهندگان از ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به مهاجرین رضایت کامل (۳۵ درصد بسیار مطلوب، ۳۶ درصد خوب) داشته، ۱۸.۵ درصد رضایت نسبی خود را اعلام کرده و در مقابل ۱۰.۵ درصد عملکرد دولت ایران را در این خصوص ضعیف ارزیابی کرده‌اند.
 بر پایه این گزارش، این نظرسنجی توسط موسسه تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران و با ۴۰۰ دانشجوی افغانستانی مقیم شهرهای تهران، شیراز، بیرجند، کرج و قم انجام شده است.
 علاوه بر یافته‌های بالا، ۶۷ درصد پاسخ‌دهندگان به این نظرسنجی از عملکرد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و خدمات‌دهی این مراکز به دانشجویان افغانستانی مقیم ایران در دوره کرونا رضایت (۱۳ درصد بسیار مطلوب، ۲۷.۵ درصد خوب و ۲۶.۵ درصد رضایت نسبی) داشته و در مقابل ۳۳ درصد نسبت به نحوه خدمات‌رسانی نظام آموزشی این کشور انتقاد داشته‌اند.
هم‌چنین ۷۵ درصد از پرسش‌شوندگان، انسجام اجتماعی مردم ایران در مقابله با بحران کرونا را بسیار خوب و در حد قابل قبول دانسته‌اند. پاسخ‌دهندگان معتقد بودند به ترتیب عملکرد دولت‌های ایران، چین و آلمان در مقابله با بحران کرونا مطلوب و عملکرد دولت‌های ترکیه، سوئد و ایالات‌متحده نامطلوب بوده است.

هم‌زمان با شیوع ویروس کرونا در جمهوری اسلامی ایران، از ماه حوت(اسفند) ۱۳۹۸ به این‌سو، مهاجرین و به خصوص دانش‌آموزان و دانشجویان افغانستانی نیز دوشادوش شهروندان ایران با مشکلات متعدد و گسترده‌ای روبرو بوده‌اند. هرچند با رایگان اعلام شدن هزینه درمان اتباع خارجی مبتلا به ویروس کرونا در جمهوری اسلامی ایران، مشکل درمان آن‌ها حل شد اما به دنبال قرنطینه شدن شهرها، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و هم‌چنین کار و بار، محدودیت‌های مهاجرین به خصوص دانش‌آموزان، دانشجویان و کارگران بیشتر شد. 

با تمهیداتی که صورت گرفت، دانش‌آموزان و دانشجویان افغانستانی توانستند همانند شهروندان ایرانی به آموزش از راه دور و آنلاین دسترسی پیدا کنند. در این بین، کارگران روزمزد بیشترین سختی و فشار را تا کنون تحمل کرده‌اند که برای کمک‌رسانی به آن‌ها نیز نهادهای خیریه ایرانی و مهاجرین نیز در حد وسع و بضاعت خود کمک‌رسانی داشته‌اند. قطعا ادامه شیوع ویروس کرونا و شرایط ویژه و قرنطینه شهرها، وضعیت این قشر فقیر و بی‌بضاعت را بیش از پیش تحت تأثیر قرار خواهد داد.