امروز کشورهای جهان برای شکوفایی، رونق و افزایش حجم مبادلات خود ناچارند با بهره‌مندی از وسایل حمل و نقل ویژه، به خصوص در بخش جاده‌ای و همچنین تجهیز و نوسازی زیرساخت‌های مربوط به آن اقدام کرده و در این راه اعتبارات کلانی را نیز در نظر بگیرند.

صنعت کامیون در کشورهایی نظیر ایران که حدود ۹۰ درصد از جابه جایی کالاها در آن از طریق جاده صورت می‌پذیرد همواره و از گذشته‌های دور مورد توجه ویژه دولت‌ها قرار داشته در حالی که رشد و افزایش این نوع وسیله نقلیه متاسفانه به هیچ عنوان همسان با گسترش و توسعه زیرساخت‌های آن نبوده است.

این در حالی است که از صنعت حمل و نقل همواره به عنوان یکی از شاخص‌های مهم توسعه یاد شده و به همین لحاظ تامین امنیت، سلامت و بیمه رانندگان، بهره‌مندی از خطوط ارتباطی مناسب، منطقی شدن قیمت حمل کالا و در نهایت تخصیص یارانه‌ های مورد نیاز و قطعات مصرفی از جمله لاستیک و روغن از مهمترین مواردی هستند که باید به آن پرداخته شود.

قزوین در حوزه حمل و نقل و سهم آن در جا به جایی کالای کشور از گذشته‌های دور به عنوان یکی از مناطق شاخص شناخته شده تا جایی که هم اکنون نسبت به جمعیت و وسعت استانی خود سهم دو برابری حمل و جا به جایی کالا را در کشور داراست.

به همین منظور و برای بررسی آخرین وضعیت رانندگان فعال در حوزه حمل و نقل کالا خبرگزاری جمهوری اسلامی مرکز قزوین گفت و گویی را با علی‌اکبر سیارمه، رییس کانون انجمن‌های صنفی رانندگان استان انجام داده است.

گزارشی از آخرین وضعیت بیمه رانندگان فعال بخش حمل بار ارایه دهید  

همزمان با تصویب قانون کار در سال ۶۹ که اجرای آن از سال ۷۲ آغاز شد، براساس ماده ۱۳۱ آن به آحاد جامعه در دو بخش کارگری و کارفرمایی اجازه تشکیل انجمن‌های صنفی داده شد و در همان سال نیز با تشکیل انجمن صنفی رانندگان، دولت وقت سازمان تامین اجتماعی را موظف کرد تا ظرف مدت سه ماه آیین نامه اجرایی بیمه رانندگان را تهیه کند.

از سال ۷۲ و برای نخستین مرتبه بیمه رانندگان به انجام رسید و تا نیمه نخست سال ۸۰ نیز ادامه داشت و از سال ۸۰ نیز پرداخت ۲۷ درصدی حق بیمه توسط رانندگان و ۱۳.۵ درصدی نیز برای سهم دولت در نظر گرفته شد.

متاسفانه از روز نخست که قرار شد تامین اجتماعی، به عنوان یک سازمان مستقل که همواره مسایل و منافع سازمانی خود را در نظر داشته، آیین‌نامه اجرایی بیمه رانندگان را تهیه کند مشکلاتی برای رانندگان ایجاد شد از جمله مشخص نبودن سهم دقیق دولت و رانندگان در پرداخت حق بیمه که طی سال‌های گذشته نیز بارها مورد اعتراض قرار گرفته است.

سازمان تامین اجتماعی در محاسبات خود (یعنی حداقل دستمزد) را به عنوان حقوق پایه راننده محسوب و ۲۷ درصد آن را از آنان می‌گیرد که همان زمان نیز این مساله ما اعتراض ما بود چرا که معتقد بودیم این میزان دریافتی هم سهم کارفرما می‌شود و هم کارگر و اگر رانندگان به عنوان طبقه زحمتکش کارگر محسوب شوند باید کارفرمای آن نیز برای تامین اجتماعی مشخص باشد.

 بعد از مسایلی که برای حامل‌های انرژی در زمان فعالیت دولت نهم شکل گرفت و شاهد افزایش ۹۰ درصدی سوخت بودیم از رانندگان خواسته شد تا همکاری کنند و دولت نیز تسهیلاتی در خصوص بیمه، یعنی همان سهم ۱۳.۵ درصدی را برای آنان در نظر بگیرد که همه ساله نیز تامین اجتماعی با بهانه اینکه دولت بدهی سنگینی به این سازمان دارد، رانندگان را با مشکلاتی روبرو می‌کند.

حمایت از رانندگان در حوزه حمل و نقل در گذشته به شکل تعاونی‌های تریلی، کامیون داران، کمپرسی داران، خاورداران و وسایل نقلیه سوختی (نفتکش‌ها) بود که از حقوق صنفی این بخش استیفا به عمل می‌آمد که در سال ۷۵ با اقدام جهت تشکیل انجمن صنفی رانندگان در قزوین، ابتدا هیات موسسی را شکل گرفت و در نهایت نیز با حضور ۶۳۰ عضو در سال ۷۶ نخستین مجمع صنفی کارگری در پایانه قزوین تشکیل شد.

در خصوص بیمه تکمیلی نیز توضییح دهید

در رابطه با بیمه تکمیلی نیز مدت‌ها مسوولان صحبت و قول‌هایی دادند که این مساله نیز با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بود و در نهایت نیز و از سال ۹۷ نمایندگان رانندگان حمل و نقل با مسوولان بخش دولتی به تفاهم رسیده و انجام این بیمه برعهده شرکت‌های صادرکننده بارنامه قرار گرفت و این شرکت‌ها متقبل شدند در گام نخست هزینه بیمه رانندگان و همسرانشان و در ادامه و از بهمن ماه سال گذشته تا ۲ فرزند آنان را به انجام برسانند.

در این رابطه نیز اگر اعتراضاتی از سوی رانندگان باشد این مساله به شرایط نوع قرارداد با بیمه‌ها باز می‌گردد که  شرایط و خواسته رانندگان را نتوانسته تامین کند که در ادامه نیاز است تا شرکت‌ها در قراردادهای بیمه تکمیلی منعقد شده، خواسته رانندگان را یز در نظر بگیرند.

در خصوص تعداد رانندگان بخش کالا و مسافر استان و نحوه صدور کارت هوشمند توضیح دهید

هم اکنون حدود ۱۶ هزار راننده در بخش کالا و مسافر داریم که کارت هوشمند و مجوز رانندگی حرفه‌ای برای آنان صادر شده که ۱۲ هزار راننده در حوزه کالا و مابقی هم در بخش جا به جایی مسافر فعالیت دارند.

از ۱۲ هزار راننده بخش کالا، حدود ۹ هزار و ۴۰۰ راننده توسط بارنامه‌های صادر شده، فعال تشخیص داده شده و در  حال جا به جایی کالا هستند.

در عین حال نیز چهار همکار راننده این انجمن در سطح استان قزوین را بانوان تشکیل می‌دهند و از گذشته‌های دور هم رانندگانی داشتیم که همسرانشان را به صورت کمکی همراهی کرده و در حوزه ناوگان مسافری هم این انجمن از یک راننده زن فعال بهره‌مند می‌باشد.

در خصوص شرایط صدور کارت هوشمند نیز از زمان صدور این کارت تا بهمن ماه سال گذشته داشتن گواهینامه رانندگی مجاز در دو بخش سبک و سنگین، حداقل تحصیلات سیکل و ارایه سوء پیشینه و کارت سلامت برای رانندگان الزامی بود اما در ادامه و از بهمن ماه سال گذشته ارایه مدرک سیکل به دیپلم ارتقا یافت. 

با توجه به اینکه تعداد زیادی از رانندگان حوزه حمل و نقل این شغل را به صورت نسلی و از پدرانشان به خود انتقال داده و فرصت کافی برای ادامه تحصیلات خود نداشته و از طرفی هم از صلاحیت و تبحر لازم برای این حرفه برخوردار بودند، این مساله مورد اعتراض قرار گرفت که در نهایت مجوز مدرک دیپلم از بهمن ماه سال گذشته به اول تیرماه امسال مورد تمدید قرار گفت اما از این تاریخ مقرر شد تا حداقل مدرک برای دریافت کارت هوشمند، دیپلم باشد.

از تعمیر و نگهداری وسایل نقلیه امری بسیار حیاتی نام برده شده، در این رابطه توضیح دهید

تقویت ناوگان حمل و نقل همیشه در دستور کار دولت‌ها قرار داشته که این مساله با توجه به اعمال تحریم‌های ناجوانمردانه و همچنین میزان محدود تولیدات داخل، طی سال‌های گذشته مشکلاتی را علاوه در تامین وسایل و قطعات مورد نیاز، افزایش هزینه‌های مربوط به تعمیر و نگهداری خودروهای سنگین را به دنبال داشته است. 

کامیون به عنوان یک وسیله نقلیه ارزشمند باید مورد رسیدگی قرار گیرد و به طور طبیعی موارد مصرفی آن از جمله سوخت، روغن، لاستیک و برخی قطعات مصرفی مانند لنت، در اولویت قرار داشته و پس از آن نیز سرویس‌های دوره ای این وسیله نقلیه مورد توجه است که متاسفانه در کشور ما هیچگاه هزینه‌ای در راستای سرویس و نگهداری از ناوگان عمومی که در حقیقت ثروت ملی هم محسوب می‌شود، به هیچ عنوان در متن هزینه‌های کرایه‌ای به حساب نمی‌آید.

در سال‌های دور و به خصوص دوران دفاع مقدس رانندگان از حمایت‌های خاصی برخوردار بودند که به عنوان مثال وقتی از بنادر و یا مبادی ورودی به پشت جبهه یا داخل کشور فعالیت ویژه‌ای داشتند به آنها سهمیه لاستیک، روغن و برخی قطعات تعلق می‌گرفت که متاسفانه این نوع ساز و کار با پایان جنگ رفته رفته قطع و رانندگان موظف بودند هزینه‌های آن را برعهده بگیرند.

سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کشور نیز طی سال‌های گذشته سعی داشته تا با اعمال برخی سیاست‌های از جمله تخصیص لاستیک و روغن براساس پیمایش کامیون‌ها با همکاری سازمان صمت حمایت‌هایی را در این راستا به عمل آورند که این مساله همچنان هم ادامه دارد. 

سخن آخر،

امروز رانندگان حوزه بار با توجه به شرایط سخت و دشوار شیوع بیماری کرونا سعی دارند برای کشور و ملت خود همانند دوران گذشته خدمتگزاران صدیقی باشند و امیدوارم بتوانیم با سربلندی توفان‌هایی را که همیشه کشور ما را به نوعی درگیر خود کرده و یا خواهد کرد و یا اینکه با اعمال تحریم‌های ناجوانمردانه خود سعی در فروکش کرد عزم ملت ما را دارند، با استقامت طی کرده و این جامعه آمادگی دارد تا در هر شرایطی توصیه‌های مسوولان کشور را به مورد اجرا بگذارد.

تا دیروز رانندگان ما فکر می‌کردند تنها آنان هستند که جان و مال خود را در راه خدمت به مردم در کف جاده‌ها گذاشته و با جا به جایی کالا یا مسافر به ادای دین خود نیز مشعولند اند اما شیوع ویروس کرونا طی ماه‌های گذشته نشان داد که جامعه پزشکی ما نیز در لباس مقدس درمان، از یک کارگر ساده خدماتی این حوزه گرفته تا عالی‌ترین مقام‌های پزشکی و آزمایشگاهی در صف خدمت به مردم این مرز و بوم تا پای جان ایستاده است.

باید بدانیم این مملکت با فرهنگ اسلامی نهفته در دل و با اعتقاد راسخ مردم خود توانسته بار دیگر ثابت کند، از خودگذشتگی‌ها مرزی نمی‌شناسد و این مساله انحصار به یک قشر خاص هم نیست تا جایی که تمام اقشار جامعه اسلامی ما رمز پایداری سال‌ها و قرن‌های گذشته خود را در زمان‌هایی می‌داند که به آنها نیاز بوده تا در صحنه باشند و مردم نیز از همه قشرها با جان و دل در راه اعتلا و آبادانی میهن خود دل در گرو خدمت به این آب و خاک داده‌اند.