به گزارش خبرنگار پردیسان آنلاین، امین ابراهیمی، نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در جمع خبرنگاران درباره الزام صادرکنندگان فولاد به عرضه تمام ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما و مجاز نبودن به واردات طلا اظهار کرد: سال‌هاست که تفاوت میان نرخ ارز در بازار آزاد و سامانه نیما تبدیل به یکی از چالش‌های صادرکنندگان شده و توجیه اقتصادی صادرات را تحت شعاع قرار داده است؛ امروز تعرفه واردات فولاد صفر است و بر صادرات آن عوارض سنگین وضع شده آن هم در شرایطی که این صنعت دو برابر نیاز کشور تولید دارد و در همین حال در صنایعی که شرکت‌های فعال در آنها زیان‌ده هستند این رویه متفاوت است و صادرات است که تشویق می‌شود.

وی افزود: صادرات محصولات فولادی ایران امروز با قیمتی پایین‌تر از قیمت تمام‌شده محصول صورت می‌گیرد و قیمت کنونی فروش فولاد در کشور برابر با قیمت‌های فروردین ۱۴۰۱ است در حالی که در فاصله سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ هزینه‌های تولید ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است.

ابراهیمی ادامه داد: تاکنون هم همه صادرکنندگان فعال در زنجیره فولاد اجازه نداشتند در ازای صادرات طلا وارد کنند و تنها تولیدکنندگان گندله و میلگرد این اجازه را داشتند و این امتیاز به افزایش صادرات این دو محصول انجامیده بود با این حال با بخش‌نامه بانک مرکزی این دو حلقه نیز در زنجیره امکان خود را از دست دادند.

وی تصریح کرد: با ادامه این رویه حاکم بر صادرات فولاد به یقین صادرات محصولات زنجیره تولید این کالا افت خواهد داشت.

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران خاطرنشان کرد: فولاد و پتروشیمی دو صنعت عمده ارزآور کشور هستند و همراه با بانک مرکزی همگی در زیر پرچم کشور فعالیت می‌کنند و مشکلات کشور نیز مشکلات همه است و فولادی‌ها هم از شرایط ارزی کشور در تنگنای تحریم‌ها خبر دارند، همچنین من این گزاره را هم قبول ندارم که بانک مرکزی می‌خواهد همه مشکلات ارزی خود را با فشار بر تولید رفع کند و سیاست‌های بانک مرکزی در راستای کنترل نرخ ارز و کنترل تقاضای کاذبی است که ایجاد می‌شود اما چالشی که در انجام تعهدات ارزی برای فولادسازان وجود دارد نرخی است که بانک مرکزی برای معامله ارز در سامانه نیما تعریف کرده است.

وی اظهار کرد: راهکاری که برای افزایش منابع ارزی می‌توانم پیشنهاد دهم این است که دولت شرایط توسعه صادرات را فراهم و عوارض صادرات را حذف کند و در کنار این کار واردات را کنترل کند و بر آن عوارض سنگین وضع کند و درآمدهای خود را از محل واردات افزایش دهد نه صادرات.