به گزارش پردیسان آنلاین و به نقل از رویترز، در تاریخ ۲۳ مه ۲۰۲۵، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ چهار دستور اجرایی را امضا کرد که هدف آن‌ها تسریع در توسعه انرژی هسته‌ای در ایالات متحده است. این دستورات به دنبال اعلام وضعیت اضطراری انرژی ملی در آغاز دوره ریاست‌جمهوری ترامپ صادر شده و به دنبال تقویت امنیت انرژی و تأمین سوخت هسته‌ای داخلی هستند.
دستورات اجرایی ترامپ شامل اصلاحات اساسی در کمیسیون تنظیم مقررات هسته‌ای (NRC) است که به تسریع در صدور مجوزها و کاهش موانع قانونی برای تأسیسات هسته‌ای کمک می‌کند. هدف این اصلاحات افزایش ظرفیت هسته‌ای از ۱۰۰ گیگاوات به ۴۰۰ گیگاوات تا سال ۲۰۵۰ است. این دستورات همچنین بر استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند راکتورهای مدولار و میکرو رآکتورها تأکید دارند.
پس از این دستورات، قیمت اورانیوم به شدت افزایش یافت و به ۷۲ دلار در هر پوند رسید که بالاترین قیمت از اوایل فوریه بود. این افزایش قیمت به دلیل امیدواری به حمایت سیاسی از صنعت هسته‌ای و تقاضای فزاینده برای اورانیوم ناشی از برنامه‌های توسعه‌ای دولت ترامپ است. شرکت‌های اورانیوم مانند Cameco نیز گزارش داده‌اند که قیمت‌های نقطه‌ای اورانیوم در پایان ماه مه به ۷۱.۵۵ دلار رسیده است.
این تحولات نه تنها به افزایش قیمت اورانیوم کمک کرده، بلکه به رشد سهام شرکت‌های فعال در این حوزه نیز منجر شده است. به عنوان مثال، سهام شرکت Anfield Energy پس از دریافت مجوز برای پروژه اورانیوم و وانیادیم خود در یوتا، به بالاترین سطح خود در سال جاری رسید. این مجوز به عنوان اولین مجوز صادر شده تحت اعلام وضعیت اضطراری ترامپ برای احیای چرخه سوخت هسته‌ای داخلی تلقی می‌شود.
با این حال، سیاست‌های تعرفه‌ای ترامپ نیز بر بازار اورانیوم تأثیرگذار است. عدم قطعیت در مورد تعرفه‌های آینده بر واردات اورانیوم از کانادا و قزاقستان می‌تواند بر قیمت‌ها و تأمین سوخت هسته‌ای تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، قزاقستان که منبع اصلی واردات اورانیوم به ایالات متحده است، با تعرفه‌های ۲۷ درصدی مواجه است.
دستورات اجرایی ترامپ به عنوان یک گام مهم در راستای احیای صنعت هسته‌ای آمریکا و افزایش قیمت اورانیوم تلقی می‌شود. این تحولات می‌تواند به تأمین انرژی پایدار و کاهش وابستگی به منابع خارجی کمک کند و در عین حال به رشد اقتصادی و ایجاد مشاغل جدید منجر شود. با توجه به تقاضای فزاینده برای انرژی‌های پاک و پایدار، این اقدامات می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ انرژی هسته‌ای آمریکا شناخته شود.
