پس از گذشت چند دهه از جنگ تحمیلی، هنوز هم رشادت‌ها و مقاومت مردم دزفول نقل مجالس بین المللی است و باعث شده مقاومت سرلوحه کار مسلمانان دیگر نقاط جهان قرار گیرد و برگ برنده آنها در مقابله با استعمار باشد.
مردم دزفول در طول هشت سال جنگ تحمیلی هرگز شهر را خالی نکردند و اجازه ندادند خالی کردن میدان مبارزه راهی برای نفوذ دشمن باشد.
یاد آن روزها را گرامی می‌داریم، روزهایی که پیروزی خون بر شمشیر را دوباره به جهانیان به اثبات رساند؛ شهر مقاوم دزفول زیر آماج حملات توپخانه‌ای و موشکی بود.
با برادرانم در حیاط خانه بازی می‍کردیم که صدای آژیر خطر به صدا درآمد؛ سراسیمه خود را زیر پله پنهان کردیم که ناگهان صدای گوش خراش و وحشتناکی به گوش رسید.
چند دقیقه با وحشت و چشمانی بسته فقط به صدای تپش‌های قلبمان گوش می‌دادیم تا صدای همهمه هم محله‌ای‌ها بلند شد؛ یکی می‌گفت کمک کنید این بچه هنوز زنده است، دیگری فریاد می‌زد آجرها را کنار بزنید کسی این زیر است.
با سرعت به مرکز صداها رفتیم؛ دود و گرد و خاک ناشی از تخریب خانه‌ها فضا را پر کرده بود؛ خانه‌ها ویران و تعدادی در حال امداد رسانی بودند؛ ناگهان صدای شیون زن همسایه بلند شد که فرزند کوچکش را در آغوش می‌فشرد و زجه می‌زد؛ مو به تنمان سیخ شد فرزند خردسالش غرق در خون بود.
تمام بدنم از ترس می‌لرزید و اشک از چشمانم می‌بارید؛ آن روز موشک ۶ متری خانه‌هایی را خراب کرد که با آنها خاطره داشتم و با ساکنانش زندگی کرده بودم.
این روایت، سکانسی واقعی از یک روز زندگی محمد افتخاری کودک ۱۰ ساله دزفولی از هشت سال جنگ نابرابر بود؛ کودکی که اکنون ۴۵ سال سن دارد و خاطراتش تداعی کننده اشک و غصه است ولی این غصه‌ها پایان یافت و اکنون با افتخار از آن دوران یاد می‌شود.
افتخاری با بیان اینکه آن موقع محصل دبستانی بوده است، گفت: گاه تصمیم می‌گرفتیم شهر را تا آرام شدن اوضاع ترک کنیم ولی با وجود خطرات بیخ گوشمان هیچ کس دل به رفتن نمی‌داد.
وی افزود: پس از هر بار موشک باران، مردم به تکاپو می‌افتادند نه برای ترک شهر بلکه برای ساخت آن؛ تعدادی غذا می‌پختند، تعدادی خرابه‌ها را جمع می‌کردند و عده‌ای آستین بالا می‌زدند و شروع به ساخت خانه‌ها می‌کردند.
هیچ کس در این ایام بیکار نبود و در میان غم از دست دادن دوستان، عزیزان و اعضای خانواده نیرویی به بلندای غیرت سراسر وجودشان را فرا می‌گرفت.
یک شهروند دیگر نیز با مرور خاطراتش از جنگ تحمیلی اظهارداشت: خاطرات دلهره‌آور روزهای جنگ پس از گذشت حدود ۳۰ سال هنوز هم تلخ و تازه هستند.
مسعود داج افزود: هنوز آخرین باری که دایی احمدم مرا در سن ۶ سالگی در آغوش گرفت و بعد از خداحافظی با مادرم به جبهه رفت را به خاطر می‌آورم؛ رفتنی که بازگشتی در آن نبود.
وی ادامه داد: دایی احمد جاویدالاثر شد ولی هنوز رد پوتینش باقی است و مسیری برای ما مشخص کرده که امیدواریم ادامه دهنده راهش باشیم.
این شهروند دزفول اظهارداشت: حدود سال ۶۷ بود که من در پایه دوم ابتدایی درس می‌خواندم؛ نزدیک به امتحانات آخر سال من و برادر بزرگترم مشغول بازی در حیاط منزل بودیم که متوجه پدر و مادرم شدیم که بر سر رفتن یا ماندن در دزفول بحث می‌کردند؛ در حال بحث بودند که ناگاه صدای مهیب اصابت موشک همه جا را فرا گرفت.
وی افزود: مرگ را با شنیدن این صدا جلوی چشمانم دیدم؛ با برادر بزرگترم خواستیم ببرون برویم تا ببینیم چه شده که در قدم‌های اول، پای برادرم بر روی یکی از ترکش‌های داغ کف حیاط سوخت و مانع از بیرون رفتن ما شد.
داج گفت: هنوز خاک ناشی از برخورد موشک در هوا دیده می‌شد؛ موشک به نزدیکی فلکه یعقوب لیث نبش خیابان سبحانی و بلوار معلم اصابت کرده بود؛ کمتر از یک ساعت با گریه و سر و صدای خانه همسایه متوجه شدیم استاد محمد میکانیک، مرد دوست داشتی محله در حال عبور از میدان مورد اصابت ترکش قرار گرفته و قطع نخاع شده است.
دزفول شهر سنگرهای زیرزمینی
رییس مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس دزفول که خود یکی از کهنه سربازان دفاع مقدس است نیز به خبرنگار پردیسان نوین گفت: باید واژه جنگ را از ادبیات این دوران حذف کرد چراکه مردم کشورمان جنگ نکردند بلکه به دنبال دفاع از خاک و میهن خود بودند.
بهزاد جولایی با تاکید بر لزوم ترویج فرهنگ دفاع و مقاومت مردم دزفول افزود: باید فرهنگ آرمانی خود را با استفاده از هنرهای هشت گانه تجسمی، سینما، تئاتر، فیلم مستند و فضای مجازی انتقال و با استفاده از آنها ظرفیت‌های گردشگری دفاع مقدس را ارتقا دهیم.
وی ادامه داد: دزفول از ۱۲۷ شهری که مورد اصابت توپ و گلوله قرار گرفته به عنوان شهر مقاومت معرفی شده است لذا جاذبه‌های مقاومت دزفول باید با استفاده از مبلمان شهری و فضاسازی شهری معرفی شوند.
جولایی گفت: بیمارستان زیرزمینی یازهرا با حدود پنج هزار مترمربع مساحت در دوران جنگ مکانی برای مداوای رزمندگان بود که می‌تواند به موزه‌ای جذاب برای بازدید علاقه‌مندان تبدیل شود.
وی افزود: افزون بر ۱۰۰ سنگر زیرزمینی نیز در دزفول وجود داشته که قابلیت بهره برداری دارند و می‌توان در کنار صنایع دستی دزفول از آنها به عنوان ظرفیتی برای جذب گردشگر و سرمایه گذاری استفاده کرد.
این رزمنده هشت سال دفاع مقدس اظهارداشت: دزفول ظرفیت‌های گردشگری منحصر به فردی نظیر یادمان دست و پای شهدا در شهید آباد دارد که می‌توان از آن نمادسازی کرد.
وی معتقد است رزمندگان در دوران دفاع مقدس با نشاط به جبهه می‌رفتند، با نشاط جنگ می‌کردند و با نشاط شهید می‌شدند که این نشاط باید برای نسل جوان تبیین شود.
مصادره یا تحریف برخی رشادت‌های رزمندگان دزفول
جولایی گفت: برخی عملیات‌های دوران دفاع مقدس که توسط رزمندگان دزفول مدیریت و به نتیجه رسیده‌اند به دلیل کوتاهی بیان و اطلاع رسانی توسط دیگر شهرها تحریف یا مصادره شده‌اند.
وی با بیان اینکه از جمعیت حدود ۲۰۰ هزار نفری آن موقع دزفول افزون بر ۱۲ هزار و ۱۲۶ نفر به جبهه رفتند، افزود: جغرافیای دزفول به لحاظ شرایط خاص خود این استعداد را داشت که برای تمرین و آموزش رزمندگان از این شهر استفاده شود به همین منظور همواره مکانی برای آموزش نیروهای نظامی بود.
این کهنه سرباز دفاع مقدس ادامه داد: می‌توان بخشی از ساحل دز را برای معرفی غواصان و نقش آنها در جنگ اختصاص داد ضمن اینکه دشت‌های دزفول نیز بهترین مکان برای مانورها و آموزش‌های نظامی بود که باید از این ظرفیت‌ها برای معرفی هرچه بهتر ظرفیت‌های گردشگری دفاع مقدس استفاده کرد.
رئیس مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس دزفول گفت: مردم دزفول ۲ هزار و ۸۷۷ روز در جنگ مقاومت کردند که بانوان نقش اساسی در این مقاومت داشتند.
وی افزود: بانوان هم در جلوی جبهه دست به اسلحه می‌شدند و هم در پشت جبهه به پشتیبانی از رزمندگان می‌پرداختند و با ابتکارات و خلاقیت‌های خود روحیه رزمندگان و فرزندان خود را با نشاط می‌کردند.غلامحسین سخاوت از نویسندگان و پژوهشگران دوران دفاع مقدس نیز گفت: شهر ۳۵۰ هزار نفری دزفول در دوران دفاع مقدس مانند شهرهای بزرگی چون تهران و اصفهان یک لشکر داشت و علاوه بر آن در ۱۶ محور عملیاتی مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستاده بود.
وی رزمندگان دزفول را خط شکن جنگ تحمیلی دانست و افزود: بانوان دزفولی پذیرای پنج هزار رزمنده بودند لذا این ایثارگری‌ها برای آشنایی بهتر و بیشتر جوانان با نسل دیروز باید بازگو شوند.
این پژوهشگر بیان کرد: شهرستان دزفول ۲ هزار و ۶۰۰ شهید تقدیم میهن اسلامی کرده که هنوز پیکر برخی از آنها خاکسپاری نشده و در زمان‌های مختلف کشف و به میهن باز می‌گردند.
دزفول از کمبود راوی رنج می‌برد
سخاوت با تاکید بر لزوم بازگو کردن حقایق جنگ گفت: با وجود ایثارگری‌های بی‌نظیر مردم دزفول، به صورت شایسته راوی برای بیان این ایثارگری‌ها تربیت نشده و در این خصوص ضعف‌هایی وجود دارد.
وی افزود: ۱۷۶ نقطه شهرستان دزفول مورد اصابت موشک قرار گرفته که باید تمام این نقاط ثبت شوند تا مردم از محل آنها آگاهی داشته باشند.
پژوهشگر دفاع مقدس اظهار داشت: ۸۴ نفر بر اثر اصابت یک گلوله توپ به میدان مثلث دزفول به شهادت رسیدند که می‌توان اسامی این شهدا را در تابلویی نوشته و در محل میدان نصب کرد تا مردم در سالروز این واقعه به شهدای آن روز ادای احترام کنند.
وی با بیان اینکه در دوران هشت سال جنگ تحمیلی و با وجود بمباران و حملات زمینی و هوایی همیشه زندگی و حیات در دزفول جاری بود، افزود: مقاومت مردم دزفول به عراق، لبنان و سوریه تسری یافته و جهانی شده است.
شوادون‌های دزفول زیرزمین‌های خاصی هستند که نسبت به زیرزمین‌های معمولی عمق و طول بیشتری دارند؛ در گذشته‌های دور از آنها به عنوان مکانی برای فرار از گرما و در زمان جنگ به عنوان پناهگاه و سنگر استفاده می‌شد. سخاوت با اشاره به استفاده از این شوادون‌ها به عنوان سنگر در دوران دفاع مقدس گفت: افراد زیادی در این مکان‌ها شهید شدند لذا باید بازسازی و مورد بازدید راهیان نور قرار گیرند.
وی با بیان اینکه مردم باید حقانیت جنگ را درک کنند، افزود: در حالی که دشمن از طرق مختلف سعی در بکارگیری تفکر جوانان و اغفال آنها با ترویج مواد مخدر و فیلم‌های مستهجن دارد باید حقانیت جنگ و روحیه انقلابی و ایثارگری مردم در طول دفاع مقدس به گوش آنها برسد تا جوانان با ضمیری آگاه مسیر خود را انتخاب کنند و در گرداب دشمن فرو نروند.
تمرکز برنامه‌های چهارم خرداد روز دزفول در فضای مجازی
سرپرست فرمانداری ویژه دزفول نیز تقارن چهارم خرداد و عید فطر را به فال نیک گرفت و اظهارداشت: امسال به علت شرایط حاکم و شیوع بیماری کرونا امکان برگزاری برنامه‌هایی که با تجمع همراه است وجود ندارد به همین دلیل تلاش شده از ظرفیت رسانه‌ها و صدا و سیما استفاده کنیم.
امید بن عباس افزود: از امشب یک استودیو با همکاری صدا و سیما در دزفول راه اندازی شده که در ۲۴ ساعت برنامه زنده اجرا می‌کند که در شبکه‌های سراسری و استانی پخش خواهند شد.
وی با بیان اینکه از ظرفیت فضای مجازی برای اجرای برنامه‌ها استفاده بهینه شده است، گفت: برنامه‌های متنوع و شادی به مناسبت چهارم خرداد تدارک دیده شده تا گوشه‌ای از سختی‌های مردم در شرایط حساس شیوع کرونا جبران شود.
سرپرست فرمانداری ویژه دزفول به برگزاری مسابقات و جشنواره ملی هنر نیز اشاره کرد و افزود: ۲۵ طرح عمرانی شهرداری دزفول نیز به همین مناسبت افتتاح یا کلنگ زنی شدند.
وی با بیان اینکه از این فرصت برای تبیین گذشته مقاومت دزفول و ظرفیت‌های آن استفاده می‌شود، گفت: رژه موتورسواری و نورافشانی از دیگر برنامه‌های چهارم خرداد است.
توزیع ۲ هزار و ۶۰۰ بسته معیشتی به نیت ۲ هزار و ۶۰۰ شهید والامقام دزفول، بهره برداری و کلنگ زنی ۲۵ طرح عمرانی شهرداری و ادای احترام استاندار و مسوولان استانی و محلی شهرستان دزفول از جمله برنامه‌های چهارم خردادر روز مقاومت و پایداری و روز دزفول بود.
دزفول به تنهایی در دوران دفاع مقدس یک لشکر داشت و شجاعت رزمندگان آن در عملیات‌های مختلف زبانزد بود بطوریکه رزمندگان دزفول را خط شکن علمیات‌ها می‌دانستند.
شهر دزفول در هشت سال جنگ تحمیلی مورد اصابت ۱۷۶ موشک دور برد فراگ و اسکاد بی قرار گرفت، هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر دزفول فرو ریختند و پنجهزار و ۸۲۱ گلوله توپ به نقاط مختلف این شهر اصابت کرد.
در این هشت سال ۱۹ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی ، تجاری ، آموزشی و مذهبی بین ۲۰ تا ۱۰۰ درصد در دزفول خسارت دید.
مردم دزفول در هشت سال جنگ نابرابر ۲ هزار و ۶۰۰ شهید ، ۴۰۰ جانباز ، ۴۵۲ آزاده و ۱۴۷ جاویدالاثر تقدیم کردند.
به پاس ایستادگی مردم دزفول در هشت جنگ تحمیلی این شهر به عنوان پایتخت مقاومت ایران اسلامی نامگذاری شد.
چهارم خرداد در تقویم رسمی کشور روز مقاومت و پایداری – روز دزفول نامگذاری شد.
