با نامگذاری سال ۹۹ به عنوان “جهش تولید” توسط مقام معظم رهبری، می‌توان امیدوار بود که صدور بخشنامه‌ها، ارائه تسهیلات، همکاری سازمان‌ها و هرآنچه که برای رونق و جهش تولید نیاز است، بسیار بیشتر و بهتر از سال گذشته باشد زیرا تحقق جهش تولید نیازمند این است که هرگونه تصمیم، برنامه‌ریزی و صدور بخش‌نامه و دستورالعمل در کشور در راستای افزایش تولید باشد.

نیک می‌دانیم کشور اکنون درگیر بیماری کرونا است و شرایط ایجاب می‌کند که همه توان، امکانات، تجربه و برنامه‌ریزی بخش‌های مختلف برای گذر از این شرایط به کار گرفته شود، اما دیر یا زود این بیماری از کشور رخت برمی‌بندد و روال عادی زندگی از سرگرفته می‌شود، پس در همین حال و تا فرصت از دست نرفته باید برای سایر برنامه‌های سال جاری از جمله تحقق ‘جهش تولید’ چاره‌اندیشی کرد.

شاید در حال حاضر همزمان با تلاش برای مبارزه با کرونا بتوان از اتفاقات رقم خورده در این فرآیند درس گرفت و برای انجام سایر برنامه‌ها از جمله ‘جهش تولید’ تجربه آموخت و کرونا ثابت کرد، ریشه‌کن کردن مشکل‌ها در سایه مشارکت، همدلی، همراهی و البته تعامل ممکن است.

در کنار فعالیت همه بخش‌های کشور، از حاکمیت گرفته تا دولت و نیروهای مسلح و مردم، فعالان اقتصادی نیز با تلاش و همراهی، ضمن افزایش تولید نیازهای درمانی، در انجام اقدامات خیرخواهانه برای تامین نیازهای دانشگاه‌های علوم پزشکی فعال بودند و نشان دادند که مثل همیشه اولویت اول‌شان سربلندی و پیروزی کشور است و مانند سایر مردم و بخش‌ها در این مسیر پیش‌قدم هستند.

حال اگر همین همدلی و تعامل برای سایر برنامه‌ها از جمله ‘جهش تولید’ در دستور کار قرار گیرد، موفقیت دور از دسترس نخواهد بود. فعالان اقتصادی طی سال‌های گذشته همراهی و تعامل چندانی از طرف دولت‌مردان مشاهده نکردند که این مهم برای سال جاری یک ضرورت انکارناپذیر است.

دومین درس کرونا، اثبات توانایی بخش‌خصوصی بود و تولیدکنندگان نشان دادند که توان افزایش تولید را دارند و در صورتی که به خوبی به بازی گرفته شوند می‌توانند گل بکارند. زیرا در بزنگاهی که کشور به ماسک، دستکش، موادشوینده و… ده‌ها برابر بیشتر از شرایط نرمال نیاز داشت، تولید اینگونه اقلام چندین برابر شد و توانستیم تا حد بسیار زیادی نیاز کشور را رفع کنیم.

درس سوم، تسهیل فرآیندها و کاهش بروکراسی اداری بود. تسهیل در واردات اقلام مورد نیاز و همچنین تسریع در ترخیص مواد اولیه، ماشین‌آلات و تجهیزاتی که تولیدکنندگان و مراکز درمانی لازم داشتند، باعث شد تولیدکنندگان دغدغه‌ای غیر از تولید نداشته باشند.

اگر همکاری بین دستگاه های ذیربط برای ترخیص مواد اولیه و همچنین تکنولوژی کارخانه‌ها افزایش یابد می‌توان به جهش تولید امیدوار بود.

البته عوامل بسیار زیادی برای ‘رونق تولید’ (نام‌گذاری سال قبل) است، از جمله بهبود فضای کسب و کار، همراهی و تعامل دستگاه‌هایی مانند امور مالیاتی، گمرک، بیمه و… ، کاهش بروکراسی اداری، حذف قوانین مزاحم و… که برای جهش تولید نیز باید با قوت بیشتر در دستور کار قرار گیرد زیرا همه این موهرد از جمله نیازهای اساسی این مهم هستند و بدون تحقق ان‌ها نمی‌توان دل به جهش تولید بست.

از جمله دیگر راهکارهای جهش تولید، می‌توان به تسهیل فرآیند صادرات اشاره کرد و رونق و جهش تولید زمانی امکان پذیر است که تعادل میان عرضه و تقاضا برقرار باشد و وقتی بازار داخل از تقاضا اشباع شد تنها راه جهش تولید صادرات است.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که ‘جهش تولید’ می‌تواند مهمترین و بهترین راهکار نجات اقتصاد کشور در شرایط کنونی باشد، پس همانطور که امکانات و توان‌ها برای شکست کرونا بسیج شد، می‌توان انتظار داشت که همین روال برای جهش تولید تکرار شود و در نتیجه پویایی اقتصاد را به دنبال داشته باشد.

*رییس اتاق بازرگانی کرمان