به گزارش روز یکشنبه سازمان بهزیستی کشور، محمدرضا اسدی افزود: هزینه‌های عمومی ضدعفونیِ فضای فیزیکی درمان، وسایل توانبخشی پر کابرد و پرتعداد و مصرف زیاد دیگر وسایل لازم درمانی و همچنین تجهیزات پیشگیری مانند ماسک، شیلد و دستکش زیاد است و از سوی دیگر مشکلات اقتصادی این حوزه را تهدید می کند چون اکثر مراجعین به این خدمات به ویژه افراد دارای معلولیت و سالمندان هستند و تحت تأثیر شرایط بد اقتصادی ناشی از بحران کرونا قرار گرفتند که نتیجه آن، توجه به امرار معاش، تأمین مایحتاج ضروری زندگی‌ و حذف یا کمرنگ کردن اولویت درمان و توانبخشی عزیزانشان است. این امر عاملی برای کاهش مراجعه به واحدهای توانبخشی است.

وی گفت: اگر مشکلات عدیده اقتصادی افراد دارای معلولیت برطرف نشود و اولویت‌های درمان و توانبخشی این گروه که به ناچار و ناخواسته حذف شده، بی پاسخ بماند می‌تواند خساراتی جبران ناپذیر به این افراد وارد سازد.

اسدی ادامه داد: عدم توانایی ادامه درمان و توانبخشی بسیاری از سالمندان دارای معلولیت که به واسطه بحران کرونا تشدید شد، در آینده نه چندان دور موجب عدم توانایی ادامه فعالیت مؤسسات، دفاتر و مراکز توانبخشی می شود به گونه‌ای که حتی در پرداخت اجاره بها و حقوق پرسنل با مشکل جدی مواجه خواهند شد و در شیب تند ورشکستگی قرار خواهند گرفت.

نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران گفت: شاید راه حل های مختلفی برای رفع مشکلات حوزه های توانبخشی از جمله کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، ارتوپدی فنی، شنوایی شناسی و بینایی سنجی بتوان در نظر گرفت که مهم‌ترین آن تامین اعتبار لازم در ماده ۶ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت برای پوشش بیمه سلامت آنان است.

اسدی افزود: نوشدارویی که این بار می‌شود قبل از مرگ سهراب تجویز کرد و با آن حال دو بیمار یعنی درمانجو و درمانگر را بهبود بخشید، همان احیای بیمه رشته‌های توانبخشی به ویژه بیمه کاردرمانی و گفتاردرمانی و دیگر نوش داروی شفابخش، تعیین تعرفه واقعی خدمات این رشته‌ها است که در زمان حیاتشان تجویز شود.

نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران اضافه کرد: هر آنچه درباره بیماری کرونا تا کنون بیان شده حاکی از تاکید بر پیشگیری، درمان، برون رفت و نجات از آن بوده که این خود نقش مهمی در فائق آمدن بر این وضعیت بی بدیل جهانی داشته و دارد.

وی ادامه داد: بحران کرونا در این دوران به تنهایی بسیاری از حرفه‌های مرتبط با سلامت از پیشگیری تا درمان و نجات از این بیماری را عمیقا تحت الشعاع خود قرار داده است، به طوری که در تمام مراحل بر فشارها و انتظارات عموم بر حرفه‌های مرتبط با سلامت افزوده است و از سوی دیگر هزینه‌های مربوط با فعالیت‌های آن را بیش از گذشته بر دوش این گروه قرار داده است.

نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران، تاکید کرد: پزشکان و پرستاران و کادر درمان حوزه توانبخشی به جامعه‌ای با خطرپذیری بیشتر مانند افراد دارای معلولیت و سالمندان خدمت می‌کنند.

وی افزود: اما نباید از این مساله غافل شد که اگر چه در مسیر شکست و نابودی این درد عالم گیر، اولویت با برنامه‌های پیشگیری از ابتلا و اقدامات درمانی است اما اگر از همین حالا به فکر برنامه ریزی پس از فائق آمدن از این بحران نباشیم که به طبع برنامه ریزی بلند مدتی را می‌طلبد، بی شک مشکلات عدیده ای در ادامه حیات برخی از رشته‌های مرتبط با سلامت از جمله توانبخشی را خواهیم داشت و این حوزه ها را به دلیل مشکلات اقتصادی حاکم بر جامعه که مراجعین به این رشته‌های مهم حوزه سلامت و توانبخشی را بیش از پیش تحت تأثیر خود قرار می‌دهد، با تهدید ورشکستگی مواجه خواهد کرد.

اسدی گفت: دفاتر کار، مؤسسات، کلینیک‌ها و مراکز توانبخشی در این بحران بیش از سایر حرفه‌های پزشکی و سلامت متحمل خسارت زیادی شدند و این خسارت از زوایای خاص و متعددی بر ادامه فعالیت آنان تأثیر گذاشت.