پردیسان آنلاین روایت زیر را از کتاب «نهج البلاغه» منتشر میکند.
أمیرالمؤمنین علی علیه السلام:
وَ اللّهِ ما أری عَبْدا یَتَّقی تَقْویً تَنْفَعُهُ حَتَّی یَخْزِنَ لِسانَهُ
به خدا سوگند، بنده باتقوایی را نمیشناسم که تقوایش او را سود دهد مگر آنکه زبانش را نگه دارد.
نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶
