پردیسان آنلاین روایت زیر را از کتاب «نهج البلاغه» منتشر می‌کند.
أمیرالمؤمنین علی علیه السلام:
فالجُنودُ بإذْنِ اللّه ِحُصونُ الرَّعِیَّهِ و زَینُ الوُلاهِ و عِزُّ الدِّینِ وسُبُلُ الأمْنِ و لیسَ تَقومُ الرَّعِیَّهُ إلّا بِهِم
سپاهیان و لشگریان به اذن خدا، دژهای مردمند و زیور والیان و مایه توانمندی و ارجمندی دین و وسیله امنیّت. مردم جز با بودن سپاهیان پایدار نمی‌مانند.
نهج البلاغه، نامه ۵۳
