پردیسان آنلاین روایت زیر را از کتاب «بحارالأنوار» منتشر می‌کند.
عَن الباقِر علیه السلام:
اِنَّ بَعْضَ اَصَحْابِهِ سَأَلَهُ فَقالَ: جُعِلتُ فَدِاکَ اِنَّ الشّیعَهَ عِنْدَ ناکثیروُنَ، فَقالَ: هَلْ یَعْطِفُ الغَنِیُّ عَلی الفَقیرَ، وَ یَتَجاوَزُ المُحْسِنُ عَنْ المُسیء وَ یَتَواسُونَ؟ قُلْتُ: لا، قالَ علیه السلام: لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَهَ، الشَّیعَهُ مَنْ یَفْعَلُ هکذا
یکی از یاران امام باقر علیه السلام به آن حضرت گفت: شیعیان در منطقه ما زیادند. حضرت فرمود: آیـا توانـگر آنان بر فقیر مهر می ورزد؟ و نیکوکار از بدکار می گذرد؟ و مواسات و بذل و بخشش مالی دارند؟ گفت: خیر. حضرت فرمود: اینان شیعه نیستند. شیعه کسی است که چنین باشد.
بحارالأنوار، جلد ۷۱، صفحه۳۱۳
