هر چند فرش ایرانی به‌دلیل ظرافت و کیفیت بالای خود همواره به‌عنوان نفیس‌ترین و معتبرترین فرش در جهان شناخته می‌شود، اما محدودیت‌ها و غیبت فرش‌های ایرانی در بازارهای بین‌المللی، فرصت را برای رقبای منطقه‌ای از جمله ترکیه فراهم کرده است.

به گزارش پردیسان آنلاین، فرش دستباف ایرانی، به‌عنوان یکی از ارزشمندترین هنرهای دستی ایران، از دیرباز جایگاه ویژه‌ای در بازارهای جهانی داشته است، با این حال در سال‌های اخیر، صادرات این محصول با چالش‌های جدی روبه‌رو شده است.

صادرات فرش دستباف ایران به‌دلیل برنامه‌ریزی نکردن و سیاست‌گذاری نامتناسب رو به افول بوده و امروز شاهد تلاش رقبای خارجی از جمله ترکیه، چین، پاکستان، هند، نپال و حتی کشور مصر برای به دست آوردن جایگاه فرش دستباف ایران در بازارهای بین‌المللی هستیم.

یکی از بزرگترین رقبا کشور ترکیه است که بر اساس داده‌های انجمن صادرکنندگان جنوب شرقی آناتولی (GAİB)، تولیدکنندگان فرش در ترکیه طی ۹ ماه نخست سال جاری، موفق به صادرات ۴۲۹ میلیون و ۵۶۶ هزار مترمربع فرش به ۱۸۱ کشور و منطقه آزاد شدند. در همین مدت، درآمد حاصل از صادرات فرش ترکیه به دو میلیارد و ۸۶ میلیون و ۱۸۲ هزار دلار رسیده است.

هر چند فرش ایرانی به‌دلیل ظرافت و کیفیت بالای خود همواره به‌عنوان نفیس‌ترین و معتبرترین فرش در جهان شناخته می‌شود، اما محدودیت‌ها و غیبت فرش‌های ایرانی در بازارهای بین‌المللی، فرصت را برای رقبای منطقه‌ای از جمله ترکیه فراهم کرده است.

در نتیجه، ترکیه موفق شده است با استفاده از این خلأ، بخش بزرگی از تقاضای بازارهای جهانی را تأمین کند. در حال حاضر بیشترین صادرات فرش ترکیه به کشورهایی همچون آمریکا، عربستان سعودی، عراق و انگلیس انجام می‌شود که پیش‌تر بخش قابل توجهی از نیاز خود را از فرش‌های ایرانی تأمین می‌کردند.

به گزارش پردیسان آنلاین، مدت‌ها است که جایگاه فرش دستباف ایرانی روبه زوال است و هیچ اقدام عملی برای بهبود وضعیت این هنر-صنعت نمی‌شود. در این میان رقبا نیز هر سال بیش از پیش در بازارهای جهانی می‌درخشند.

در نهایت این فرش ایرانی است که به‌دلیل تحریم‌های ظالمانه و بی‌توجهی مسئولان مربوطه بازار جهانی را به رقبا می‌بازد.

قابل ذکر است گرچه برخی از فعالان این صنعت مسائل تحریمی و بازگشت ارز صادراتی را مهم‌ترین مانع در صادرات ذکر می‌کنند، اما کارشناسان این صنعت یکی از دلایل سقوط شدید صادرات صنعت فرش دستبافت در ایران را، نشناختن ذائقه مشتریان جهانی از سوی تولیدکنندگان و صادرکنندگان می‌دانند، موضوعی که موجب شده فرش دستبافت ترکیه، هند، پاکستان و دیگر کشورها جای ایران را در بازار بگیرند.