همزمان با سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر و روز ملی مقاومت، آیین گرامیداشت این روز بزرگ به صورت ویدئو کنفرانس در سراسر کشور در ادارات کل بنیاد شهید و امور ایثارگران برگزار شد.
در این آیین از خانواده ۳۲ شهید گرانقدر عملیات آزادسازی خرمشهر (بیت المقدس) تجلیل شد که در استان البرز از خانواده شهید علی گروسی به صورت کشوری تجلیل شد.
سردار شهید علی گروسی در سال ۱۳۴۱ در منطقه ماهدشت کرج در خانواده ای معتقد به احکام دین مقدّس اسلام چشم به جهان گشود.
از یک خانواده ۱۴ نفره علی پنجمین فرزند خانواده به شمار می آمد از آنجایی که پدر بزرگوارشان کشاورز و باغدار بود علی بیشتر اوقات خود را صرف کمک به پدرش در باغ و زمین های کشاورزی می کرد و هر زمان که از مدرسه تعطیل می شد به کمک پدر می شتافت.هنوز از عشق پدر سیراب نشده بود که پدرش دار فانی را وداع گفت و بار سنگین پرورش جسمی و فکری همه فرزندان به خصوص علی بر دوش مادر قرار گرفت.علی دوران تحصیلاتش را در ماهدشت کرج و تا مقطع متوسطه ادامه داد.
از همان دوران کودکی عشق به اسلام و احکام الهی در وجودش متبلور گردید. به نماز و روزه بسیار عشق می ورزید و تمامی شب های جمعه را به خواندن دعای کمیل می گذراند.
در سال های ۵۶ و ۵۷ مبارزات روحانیون و دانشجویان و قشر ستمدیده مردم علیه رژیم پهلوی که به تنگ آمده بودند را همراهی می کرد و چون صدایی رسا داشت، با تنظیم شعارها در ردیف اول تظاهرات قرار می گرفت و و شعارها را قرائت می کرد.
شهید گروسی جزو نخستین کسانی بود که فرمان امام (ره) لبیک گفته و با دیگر یاران، بسیج مردآباد (ماهدشت کنونی) را تشکیل دادند.
با شروع جنگ تحمیلی وی درس و مدرسه را رها کرده و به صفوف مجاهدین فی سبیل الله پیوست و در بسیاری از عملیات ها مانند، مسلم ابن عقیل، رمضان، آزاد سازی خرمشهر، بیت المقدّس، فتح المبین، والفجر مقدماتی که مسوولیت گردانی از تیپ سلمان فارسی شرکت نمود و در عملیات والفجر مقدماتی مسئولیّت گردانی از تیپ سلمان فارسی را عهده دار بود.
شهید گروسی در ساعت ۱۳:۵۰ روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ بر روی مناره مسجد جامع خرمشهر اذان گفت و این مسجد با گذشت سالیان سال هنوز یادآور خاطرات به یادماندنی ترین روز های مقاومت از خودگذشتگی است.
شهید بار دیگر در عملیات والفجر هشت به عنوان معاون گردان حضرت علی اکبر (ع) از تیپ سیدالشهدا (ع ) در عملیات جزیره ام الرصاص شرکت کردند.
در آن زمان که یکی از برادران وی اسیر و یکی از برادرزاده هایشان به درجه رفیع شهادت رسیده بودند و او همچنان محکم تر از قبل ایستاده بود و می گفت «تمام ما باید فدای اسلام شویم و با خون خود نهال اسلام را آبیاری کنیم، در آن صورت است که این درخت بارور خواهد شد».
این شهید بزرگوار پس از سال ها رزم بی امان بر علیه دشمنان اسلام سر انجام در تاریخ هفتم فروردین ماه سال ۱۳۶۴ بر اثر اصابت ترکش به سوی معبود خود پرگشود و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بی بی سکینه برای همیشه آرمید.
