به گزارش پردیسان آنلاین، سازمان همکاری شانگهای (SCO) به عنوان یکی از مهمترین نهادهای بینالمللی در آسیا، به دنبال تقویت همکاریهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی میان اعضای خود است. این سازمان که در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد، شامل کشورهای بزرگ و تأثیرگذاری مانند چین، روسیه، هند و پاکستان است. پیوستن جمهوری اسلامی ایران به این سازمان در سال ۲۰۲۳، نه تنها به عنوان یک دستاورد دیپلماتیک، بلکه به عنوان یک فرصت بینظیر برای گسترش روابط تجاری و اقتصادی کشور تلقی میشود.
در سالهای اخیر، تحریمهای بینالمللی و فشارهای اقتصادی بر ایران باعث شده است که کشور به دنبال تنوعبخشی به شرکای تجاری خود باشد. در این راستا، سازمان همکاری شانگهای میتواند به عنوان یک بستر مناسب برای توسعه روابط اقتصادی با کشورهای بزرگ آسیایی عمل کند.
در شش ماهه نخست سال جاری، حجم تجارت ایران با ۱۱ کشور عضو سازمان همکاری شانگهای به ۳۶.۹ میلیون تن کالا به ارزش ۲۱.۷ میلیارد دلار رسید که نشاندهنده رشد چشمگیر در این حوزه است. از این میزان، ۳۱.۴ میلیون تن کالای غیرنفتی به ارزش بیش از ۱۰.۵ میلیارد دلار سهم صادرات ایران بوده است.
آمار صادرات و واردات
صادرات غیرنفتی ایران:
-چین: ۲۱.۶ میلیون تن کالا به ارزش ۶.۹ میلیارد دلار
-هند: ۳.۸ میلیون تن کالا به ارزش ۱.۱ میلیارد دلار
-پاکستان: ۲ میلیون تن کالا به ارزش ۹۳۹.۳ میلیون دلار
واردات از کشورهای عضو:
-چین: ۲.۶ میلیون تن کالا به ارزش ۸.۸ میلیارد دلار
-هند: ۷۷۵ هزار تن کالا به ارزش ۹۸۷ میلیون دلار
-روسیه: ۱.۸ میلیون تن کالا به ارزش ۹۲۵ میلیون دلار
این آمار نشاندهنده رشد قابل توجه در وزن صادرات غیرنفتی ایران به کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای است، گرچه ارزش صادرات نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرده است.
عضویت در سازمان همکاری شانگهای میتواند فرصتی برای گسترش روابط اقتصادی و تجاری ایران با کشورهای بزرگ مانند چین و روسیه فراهم کند و این تعاملات میتواند وابستگی اقتصادی ایران به غرب را کاهش دهد و زمینهساز توسعه پایدار باشد.
به گزارش پردیسان آنلاین، روابط تجاری ایران با اعضای سازمان همکاری شانگهای نشاندهنده پتانسیلهای بالای اقتصادی است که میتواند منجر به توسعه پایدار و کاهش وابستگیهای خارجی شود. با توجه به رشد قابل توجه صادرات غیرنفتی و افزایش حجم تجارت با کشورهای بزرگ آسیایی، ایران میتواند از این فرصتها بهرهبرداری کند. اما برای دستیابی به نتایج مطلوب، نیاز است که موانع موجود شناسایی و برطرف شوند. چالشهایی همچون موانع تعرفهای و رقابت شدید میان کشورهای عضو باید مورد توجه قرار گیرد تا ایران بتواند نقش مؤثری در بازارهای آسیایی ایفا کند. همچنین، تقویت زیرساختهای تجاری و سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصادی میتواند زمینهساز موفقیت بیشتر در روابط تجاری با اعضای سازمان همکاری شانگهای باشد.
در نهایت، گسترش روابط تجاری با کشورهای عضو این سازمان نه تنها میتواند به رشد اقتصادی ایران کمک کند بلکه زمینهساز ایجاد یک شبکه قویتر از همکاریهای بینالمللی خواهد بود که در نهایت منجر به ثبات و امنیت بیشتر در منطقه خواهد شد.