«به یادت هستم عنوان پویشی برای حمایت از افرادی است که در جامعه به دست فراموشی سپرده شده اند. کودکان زباله گرد، کودکان کار، کادر پزشکی و درمان که در معرض بیشترین خطر در مقابل بیماری کرونا هستند، سالمندان و اقشار آسیب دیده و نیازمند جامعه و… این روزها همه به فکر سلامتی خودشان هستند اما نباید این افراد را نیز فراموش کنیم.» 

این ها را رضا عابدینی می گوید. موسس گروه مردم نهاد «یکی هستیم» که با شیوع کرونا در کشور و برای حمایت از قشر آسیب دیده و افرادی که بیش از همه در معرض این بیماری قرار دارند اقدام به راه اندازی پویش «به یادت هستم» کرد.
 حالا آنها در قالب این پویش سعی دارند تجهیزات بهداشتی و حفاظتی در مقابل کرونا را با کمک های مردمی و خیرین تهیه، بسته بندی و در میان جامعه هدفشان توزیع کنند.  
عابدینی در این باره می گوید: ما تفاوت های زیادی داریم اما اختلاف نه و همین رویکرد و دیدگاه، عنوان پویش «به یادت هستم» را شکل داده است. پیام این پویش نیز قدم برداشتن است. شما می توانید پاکبان باشید یا مدیرعامل یک شرکت بزرگ. فرقی نمی کند. مهم این است که هرکجا که هستیم امید داشته باشیم و برای بهبود آرزوهای خود و دیگران قدم مثبت برداریم. 

حالا مدتی است که این پویش به فضای مجازی و میان چهره های پرطرفدار آن نیز کشیده شده و خیلی ها به این جریان انسان دوستانه پیوسته اند. «این پویش حرکتی فردی است که در دل آن امید به مشارکت جمعی نهفته است». 
موسس گروه «یکی هستیم» گفت، کارم را در ابتدا با سفر و سپس فعالیت های داوطلبانه در انجمن های مختلف شروع کردم اما با تجربیاتی که از سفرهایم آموختم و احساس نیازی که در میان مردم کم برخوردار و قشر آسیب دیده احساس می کردم، تصمیم گرفتم این انجمن را راه اندازی کنم.

«من اهل سفر بودم و در کنار تجربیاتی که از سفرهایم می آموختم، در خیریه ها نیز فعالیت داشتم. به همین دلیل حس مسئولیت اجتماعی هر بار بیش از گذشته در من قوت می گرفت و باعث شد پس ازمدتی سفرهایم را با چاشنی هدفمند مسئولیت اجتماعی همراه کنم». 

آنها فقط نان برای خوردن داشتند
از یکسال پیش بود که رضا پس از وقوع سیل در کشور تصمیم گرفت فعالیت های مردمی و داوطلبانه خود و دوستانش را سر و سامان بدهد. به این دلیل گروهی مردم نهاد را برای کمک به افراد آسیب دیده و نیازمند تاسیس کرد که امروز در مرحله اخذ مجوز آن هستند. «دفتر گرفتیم و با گروهی از دوستان و در قالب سازمان مردم نهاد شروع به کار کردیم. هدف اصلی گروه در ابتدا توسعه فعالیت ها در حوزه کودکان و اشتغال زایی برای افراد کم برخوردار است اما با وقوع بحران های مختلف در کشور شکل فعالیت ها هم نیز تغییر می کند». 

وی ادامه می دهد: «برای مثال با وقوع  سیل در کشور نیاز مردم سرپناه خود را از دست داده و در شرایط بدی به سر می بردند. این بود که اقدام به ساخت خانه امید در منطقه گمیشان کردیم و در این خانه از نظر کاردرمانی، روانشناسی، خوراک و پوشاک  به مادران و فرزندان آنها خدمت رسانی می شد». 
اما با آرام شدن فضا در کشور آنها بر روی منطقه جازموریان در جنوب کرمان متمرکز شده و فعالیت هایشان را به طور جدی در این منطقه آغاز کردند.
 «ما خانواده هایی را شناسایی کردیم که در مناطق دور از دسترس و کوهستانی زندگی می کردند. بعضی از آنها تنها نان برای خوردن داشتند و برخی دیگر با پول یارانه زندگی می کردند. آنجا کودکی پروانه ای را دیدیم که امکاناتی برای درمان نداشت و دیدن این صحنه بسیار ناراحت کننده بود. تنها آرزوی این کودک این بود که خانه شان تمیز و در تابستان ها مجهز به سیستم خنک کننده باشد که کمتر اذیت شود».
 در این میان گروه یکی هستیم، سعی کرد امکانات مورد نیاز این کودک را برای گذران راحت تر بیماری اش در خانه شان فراهم کند. همان سفر این گروه مردم نهاد به آن منطقه باعث شد آنها در ادامه یک پارک بازی، زمین ورزشی و خانه امید برای مادران و کودکان آنجا راه بیندازند.  
در اقدام بعدی گروه درصدد راه اندازی یک گلخانه برای ایجاد اشتغال زایی برای اهالی منطقه ای در استان کرمان شهرستان رودبار جنوب بخش جازموریان  بودند که شیوع کرونا در کشور کار آنها را به تاخیر انداخت.

عابدینی ادامه می دهد: در آن منطقه که دسترسی به آب به سختی امکان پذیر است، گلخانه گزینه خوبی است. چراکه آب کمتری نیاز دارد و می تواند به صورت مستقیم و غیرمستقیم افراد زیادی را مشغول به کار کند. 
اما در حالی که گروه «یکی هستیم» در تلاش برای فراهم کردن مقدمات این گلخانه بودند تا مشکل اشتغال گروهی را در این استان برطرف کنند، کرونا این مهمان ناخوانده از راه رسید. 

هر خانه، یک خیریه
حالا نیاز دیگری که به جان انسان ها بند بود، در جامعه احساس می شد. کودکان کار، کودکان زباله گرد، کادر درمان و پزشکی، سالمندان و… نیاز به تجهیزات بهداشتی و حفاظتی از جمله ماسک، گان، شیلد، مواد ضدعفونی کننده و شوینده و… داشتند.

«با توجه به این نیاز جدید پویش به یادت هستم را شکل دادیم. در ابتدا با کمک های مردمی و خیرین و… ملزومات مورد نیاز جامعه هدفمان را شروع به بسته بندی کردیم اما به خاطر رعایت مسائل بهداشتی و حفظ فاصله اجتماعی برای جلوگیری از ابتلا به کرونا، نمی توانستیم داوطلبان زیادی را به دفتر انجمن دعوت کنیم».

به گفته عابدینی از انجایی که انها باید بسته بندی ها را سرعت می بخشیدند و پک ها را به موقع به دست گروه هدفشان می رساندند، فکر دیگری به ذهنشان رسید.

«ما از قبل عید مشغول کار شدیم و در این مدت خیلی ها در قرنطینه به سر می بردند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم به اعضاء و داوطلبانی که از قبل می شناسیم و می توانستند به صورت دورکاری کمک مان کنند، اقلام مورد نیاز را به آنها برسانیم و این افراد در خانه هایشان اقدام به بسته بندی پک های بهداشتی کنند. به این ترتیب هر خانه یک خیریه می شد و پس از اتمام کار ما بسته ها را از آنها تحویل می گرفتیم». 

حس خوب یک کار خیر
هدف گروه از این کار فقط شرکت مردم در خیر جمعی نبود. بلکه آنها سعی داشتند با این کار امید را در خانه های مردم به آنها تزریق و افراد را در حس خوب انجام یک کار خیر و انسان دوستانه سهیم کنند.

«از طرفی ما می دانستیم با رساندن این بسته ها به دست افراد کم برخوردار، آسیب دیده و نیازمند زندگی شان عوض نمی شود اما می توانستیم با این کار امید و حال خوب را به آنها نیز هدیه بدهیم. در واقع هدف کلی ما این است که افراد سعی کنند همراه و همدل بوده و به اتفاقاتی که در کشور رخ می دهد بی تفاوت نباشند. گسست اجتماعی از ناامیدی افراد یک جامعه سرچشمه می گیرد و در این میان گروه های خودجوش مردمی می توانند از راه ها و شیوه های مختلف حس امیدواری را به مردم و به ویژه جوانان تزریق کنند». 
حالا این گروه تازه نفس و جوان تاکنون توانسته اند بیش از هزار بسته گان، ماسک، شیلد، مواد بهداشتی و ضدعفونی کننده، آبمیوه و… را به دست جامعه هدفشان برسانند. «اتفاق جالبی که در این مسیر رخ داد همکاری عده ای از هنرپیشه ها، بلاگرهای فضای مجازی و شرکت ها بود که در راستای انجام مسئولیت اجتماعی خود، در این راه با ما همراه و همدل شدند». 
گروه یکی هستیم، در اقدام اخیرشان ۲۲۰ کیسه برنج را در منطقه ای سیل زده واقع در جازموریان میان اقشار آسیب دیده توزیع کردند. به گفته عابدینی، توزیع بسته ارزاق در میان خانواده های کم برخوردار که درگیر بحران سیل و زلزله بوده اند ادامه خواهد داشت. 

گزارش از: فاطمه شیری