در استان کرمانشاه از معروف‌ترین چهره‌ها است و نشان او را از هرکسی که بگیری به نام قهرمان جهان شناخته می‌شود. البته در رشته وزنه‌برداری تنها او معروف نیست بلکه در سال‌های اخیر «کیانوش رستمی» و «حافظ قشقایی» گام در مسیر او گذاشته‌اند.  

استایل و شکل وزنه زدنش او را به یکی از فن‌ترین ورزشکاران ایران تبدیل کرده است کارنامه او با قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا و عنوان قهرمانی جوانان جهان گره خورده است. او چند دهه قبل از کرونا به ووهان رفته بود تا از معدن مسابقات قهرمانی قاره کهن طلا استخراج کند و در این راه نیز موفق بود. او این موفقیت را در سال ۱۹۹۹ کسب کرد. موفقیتی که موجب شد شد تا تمام نگاه‌ها به سیدنی و آوردگاه المپیک دوخته شود تا جوان کرمانشاهی تیم ملی بتواند در آن کارزار سربلند بیرون بیاید اما نتیجه بر وفق مراد نبود. با وجود آنکه مدال کسب نکرد اما رکورد ۱۸۷ یک‌ضرب وی در سیدنی در دسته ۹۴ کیلوگرم تا سال‌ها شکسته نشد.

وی سال‌ها بعد درباره آن اتفاق گفت مدال المپیک را در حالی از دست دادم که تنها اضافه وزنم موجب برتری رقیب شد. وی پس از کسب عنوان چهارم المپیک سیدنی گام در مسابقات جهانی  ۲۰۰۱ آنتالیا گذاشت و در آنجا به‌ عنوان قهرمانی جهان رسید عنوانی که موجب شد وی سرمست از موفقیت باشد و پس از آن به خبرنگاران گفت هدف اصلیم کسب مدال طلای المپیک ۲۰۰۴ آتن است. هدفی که هیچگاه محقق نشد.

در آن سال‌ها که نسل طلایی ایران در سطح جهان افتخارآفرینی کردند نام کوروش باقری و حسین رضازاده بیش از هر ورزشکار دیگری به هم گره خورد بود و دوستی عمیقی بین این ۲ شکل گرفت و تا کنون نیز پابرجا است. این دوستی موجب شکل‌گیری داستان‌های زیادی شد تا جایی که برخی عنوان کردند که قرار است رضازاده رئیس‌جمهوری شود و باقری در کسوت وزیر ورزش در کنار او باشد. باقری چنین شایعاتی را ساخته ذهن افراد دانست. داستانی که تا کنون به واقعیت تبدیل نشده و ممکن است در آینده شاهد آن باشیم.

البته دوستی عمیق این ۲ قهرمان جهان موجب شده بود تا در چند دوره همواره شاهد حضور آنان در کادر مدیریتی و فنی باشیم. زمانی که رضازاده رئیس فدراسیون شد باقری به‌عنوان سرمربی تیم انتخاب و یکی از سال‌های طلایی وزنه‌برداری ایران را رقم زد. او در المپیک ۲۰۱۲ لندن با کسب سه مدال طلا و ۲ نقره بهترین نتیجه این رشته را در تمام ادوار برای ایران رقم زد. در آن دوره بهداد سلیمی، سعید محمدپور و نواب نصیرشلال طلایی شدند. کیانوش رستمی و سجاد انوشیروانی نیز نقره کسب کرد. نتیجه رویایی که به نظر نمی‌رسد دیگر در تاریخ وزنه‌برداری و ورزش ایران تکرار شود.  

به گواه کارشناسان باقری یکی از بهترین مربیان مدرن وزنه‌برداری ایران است که هوش بالایی در تجزیه و تحلیل حرکات ورزشکاران و رقبا دارد. اما با این وجود دوران مربیگری وی کم حاشیه نبود و در آن شاهد قهر جمعی از ملی‌پوشان و مدال‌آوران بعد از بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن بودیم. البته باقری در میانه این مربی‌گری دچار بیماری شد که وی را تا آستانه مرگ برد و پزشکان توصیه کردند که باید از ورزش و هیجانات ناشی از آن دوری کند. شوکی که موجب شد تا ملی‌پوشان کنار گذاشته از تیم ملی به عیادت او بروند که نتیجه آن شکافته شدن لب بهداد سلیمی قهرمان جهان و المپیک در راهرو بیمارستان بود.

قرار نبود که دوستی رضازاده و باقری پس از پایان دوران مربیگری کوروش به پایان برسد بلکه این ۲ عقد اخوتی دارند که زمان ابطال آن نامشخص است. در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری که سال ۱۳۹۸ برگزاری شد این ۲ در یک ائتلاف بودند که خروجی آن سجاد انوشیروانی بود البته این ائتلاف درنهایت قافیه را به «علی مرادی» باخت.

روایتگران وزنه‌برداری یک دهه پیش از پیشنهاد دولت ترکیه به حسین رضازاده خبر دادند و در آن زمان قهرمان ملی باافتخار اعلام کرد به‌ جز ایران زیر پرچم هیچ کشوری وزنه نخواهد زد؛ اما این داستان ۱۵ سال بعد تخیلی شد و برخی گفتند از اساس غلط است. کوروش باقری یار غار قهرمان سنگین‌وزن المپیک اما همچنان خبر را تائید می‌کند و در گفت‌وگو با خبرنگاران گفته بود که من در آن جلسه حضور داشتم و پیشنهاد دولت ترکیه هم جدی بود.