به گزارش پردیسان آنلاین، امیرسعید ایروانی در نشست عمومی سطح عالی مجمع عمومی به مناسبت گرامیداشت و ترویج روز بینالمللی مقابله با آزمایشهای هستهای اظهار کرد: روز بینالمللی مقابله با آزمایشهای هستهای با هدف یادآوری پیامدهای فاجعهبار آزمایشهای هستهای بر سلامت انسانی، محیطزیست و صلح و امنیت بینالمللی تأسیس شده است، پیامدهایی که میراثی ماندگار برای بشریت و طبیعت در نسلهای متمادی بر جای میگذارد.
وی افزود: در حالی که یاد قربانیان آزمایشهای هستهای گذشته را گرامی میداریم، باید همزمان برای صیانت از نسلهای کنونی و آینده در برابر اشکال جدید خطرات هستهای اقدام کنیم، امروزه، خطراتی که پیشتر با آزمایشهای هستهای گره خورده بود، در قالبی دیگر و از طریق حملات عمدی به تأسیسات هستهای تحت پادمان در حال بازتولید است.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل گفت: تهدیدات ناشی از آزمایشهای هستهای منحصر به انفجارهای عمدی نیست، تهدید یا توسل به زور علیه تأسیسات هستهای نیز به همان اندازه مخاطرات جدی در پی دارد. حملات بیپروا و اخیر رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا علیه تأسیسات هستهای ایران، این نگرانی فوری را برجسته میکند، این تأسیسات که تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی و صرفاً برای مقاصد صلحآمیز و مطابق با ماده چهارم پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای فعالیت میکنند، عامدانه هدف قرار گرفتند؛ اقدامی که نقض آشکار حقوق بینالملل از جمله اصول منشور ملل متحد محسوب میشود.
وی بیان کرد: چنین اقداماتی حملهای مستقیم به بنیانهای چندجانبهگرایی بهشمار میآید، اعتماد به رژیمهای خلع سلاح و عدم اشاعه را متزلزل میسازد و تهدیدی جدی علیه صلح و امنیت بینالمللی ایجاد میکند.
نماینده ایران اضافه کرد: همانقدر نگرانکننده، حملات رژیم صهیونیستی علیه شهرهای ایران است که ایستگاههای سامانه بینالمللی پایش (موصوم به آی. ام. اس) را در خود جای دادهاند، این اقدامات غیرقانونی، ایمنی و تمامیت تأسیسات آی. ام. اس را به خطر میاندازند، جان پرسنل فنی آنها را تهدید میکنند و اساس زیربنای نظام راستیآزمایی جهانی را هدف قرار میدهند. با تضعیف اهداف کلی سازمان پیمان منع جامع آزمایش هستهای، این حملات مانع جدی در مسیر پیشبرد لازمالاجرا شدن این پیمان محسوب میشوند.
ایروانی خاطرنشان کرد: از این رو جامعه بینالمللی باید بیهیچ ابهامی این اقدامات را محکوم کند، خواستار پاسخگویی ناقضان حقوق بینالملل شود و حمایتهای حقوقی از تأسیسات هستهای را تقویت کند تا مصونیت تأسیسات هستهای صلحآمیز به هنجاری خدشهناپذیر بدل شود و برای مرتکبان آشکار شود که هرگز نمیتوانند از مصونیت در قبال چنین نقضهای فاحشی برخوردار شوند.
وی گفت: پیمان منع جامع آزمایشهای هستهای تجسم رد قاطع جامعه بینالمللی نسبت به آزمایشهای هستهای و اذعان به خطرات فاجعهباری است که انفجارهای هستهای در پی دارد. با این حال، محکوم کردن آزمایشهای هستهای در عین چشمپوشی بر اقداماتی که پیامدهایی مشابه به بار میآورند، چیزی جز ریاکاری و معیارهای دوگانه آشکار نخواهد بود.
ایروانی عنوان کرد: علاوه بر این، چنین حملاتی اساس پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای را هدف قرار میدهد؛ پیمانی که بر موازنهای ظریف استوار است: دولتهای غیرهستهای تعهد میکنند در ازای دو تضمین بنیادین، یعنی حق توسعه انرژی هستهای صلحآمیز بدون تبعیض و تعهد دولتهای دارنده سلاح هستهای به پیگیری خلع سلاح، هرگز به دنبال سلاح هستهای نروند.
وی گفت: با حمله به تأسیسات هستهای تحت پادمان، مرتکبان نهتنها حقوق غیرقابل سلب یک دولت مستقل را ذیل ماده چهارم نقض میکنند، بلکه اعتبار پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای و اعتمادی را که شالوده آن محسوب میشود نیز تضعیف میکنند. اگر نتوان تأسیسات هستهای صلحآمیز را مصون از تهدید یا توسل به زور دانست، دیگر چه معنایی برای تضمینهایی که معاهده وعده داده است، باقی میماند؟
نماینده ایران بیان کرد: صیانت از بهرهبرداری صلحآمیز از انرژی هستهای، حفاظت از تمامی تأسیسات هستهای در برابر تهدید یا توسل به زور، و پیشبرد محو کامل سلاحهای هستهای اهدافی جداگانه نیستند؛ بلکه متقابلاً وابسته و تقویتکننده یکدیگرند. با تجدید پایبندی به این اصول در (نشست) امروز، تصدیق میکنیم که درسهای دردناک گذشته هرگز به فراموشی سپرده نخواهد شد و بشریت همچنان در مسیر دستیابی به جهانی عاری از سلاحهای هستهای ثابتقدم باقی خواهد ماند.
ایروانی عنوان کرد: قربانیان آزمایشهای هستهای ما را به یاد هزینههای گزاف بیتفاوتی میاندازند. اکنون در برابر تهدیدات جدیدی که خطر تکرار تاریخ در شکلی دیگر را در خود نهفته دارند، سکوت ورزیدن چیزی جز خیانت به یاد آنان نخواهد بود. امروز باید با قاطعیت در برابر تمامی خطرات هستهای، چه از رهگذر آزمایشها، چه تهدیدها و چه حملات، ایستادگی کنیم و بیوقفه برای جهانی بکوشیم که در آن انرژی هستهای صرفاً در خدمت پیشرفت و کرامت انسانیت باشد، نه در مسیر نابودی آن.