به گزارش پردیسان آنلاین، در سال‌های اخیر، روابط ایران و آلمان در حوزه صنعت با وجود تحریم‌های گسترده علیه ایران و نیاز آلمان به گسترش بازارهای صادراتی، زمینه‌ای برای تبادل تجربه و دانش فنی فراهم کرده است.
ایران با موقعیت استراتژیک در غرب آسیا و ظرفیت‌های تولیدی بالا، و آلمان با پیشرفت‌های فنی و توانمندی‌های رقابتی در صنایع خودرو و انرژی‌های پاک، می‌توانند راهکارهایی برای مقابله با فشارهای اقتصادی ایجاد کنند، با این حال، تفاوت‌های سیاسی و محدودیت‌های زیرساختی مانع از افزایش حجم تبادل شده است.
در سال ۱۴۰۳ (۲۰۲۴ میلادی)، ایران و آلمان یادداشت تفاهمی در حوزه‌های تولید خودرو، انرژی‌های تجدیدپذیر و صنایع شیمیایی امضا کردند، این توافق با هدف تبادل دانش فنی و کاهش وابستگی ایران به واردات فناوری طراحی شده است، همچنین، آلمان با تکنولوژی‌های پیشرفته در زمینه ساخت ماشین‌آلات صنعتی و تولید محصولات با کیفیت بالا می‌تواند به ایران کمک کند تا واردات قطعات صنعتی را کاهش دهد و درآمدهای ارزی خود را افزایش دهد.
روابط صنعتی ایران و آلمان به دهه‌ها قبل باز می‌گردد. در سال ۱۳۹۸ (۲۰۱۹ میلادی)، وزیر صنعت وقت ایران در سفر به آلمان اعلام کرد که دو کشور تجارب ارزشمندی در زیربخش‌های مختلف صنعتی دارند که می‌توانند با یکدیگر تبادل کنند. این همکاری‌ها شامل روش‌های تولید هوشمند، مدیریت زنجیره تأمین و تولید محصولات با ارزش‌افزوده بالا است.
آلمان با تولید بیش از ۸۰۰ میلیارد یورو ارزش افزوده در بخش صنعتی و کاهش سه درصدی تراز تجاری منفی بخش صنعت ایران، بهترین شریک برای ورود به بازارهای منطقه‌ای و جهانی است. این کشور نه‌تنها تأمین‌کننده فناوری‌های صنعتی پیشرفته است، بلکه بازاری عظیم برای صادرات محصولات ایرانی نیز به‌شمار می‌رود. بر اساس گزارش‌های اخیر، صادرات صنعتی ایران به آلمان در سال ۱۴۰۲ (۲۰۲۳ میلادی) حدود ۱.۲ میلیارد دلار بوده که نشان‌دهنده افزایش ۲۰ درصدی نسبت به سال‌های قبل است.
همکاری‌های صنعتی ایران و آلمان گواهی بر تعهد دو کشور به مقابله با تحریم‌های اقتصادی و سیاسی است، با این حال، موفقیت این پروژه‌ها به تطبیق با واقعیت‌های مالی و اداری بستگی دارد. افزایش هزینه‌های حمل و نقل و محدودیت‌های تحریمی می‌توانند با واکنش‌های عمومی همراه شوند. بنابراین، نیاز است تا حمایت‌های هدفمند از گروه‌های آسیب‌پذیر و توسعه زیرساخت‌های فنی تقویت شود، در نهایت، صنعت نه‌تنها یک نیاز اقتصادی، بلکه حقی انسانی است که دسترسی به آن باید از طریق سیاست‌های عادلانه تضمین شود.
به گزارش پردیسان آنلاین، روابط صنعتی ایران و آلمان نشان‌دهنده اراده دو کشور برای توسعه همکاری‌های فنی و اقتصادی در شرایط دشوار تحریمی است. اگرچه تفاوت‌های سیاسی و محدودیت‌های مالی و زیرساختی مانع از گسترش سریع‌تر این همکاری‌ها شده، اما ظرفیت‌های بالقوه و تمایل طرفین به تعامل، نویدبخش آینده‌ای روشن‌تر است. با حمایت‌های هدفمند و بهبود فضای مالی و اداری، می‌توان به توسعه پایدار صنعت ایران و افزایش سهم آن در بازارهای منطقه‌ای و جهانی امیدوار بود؛ صنعتی که نه تنها یک نیاز اقتصادی، بلکه حق انسانی برای جامعه ایرانی است.
