به گزارش پردیسان آنلاین از خراسان شمالی، صدای کف‌زدن‌های سالن جهانی هنوز در گوش مهسا می‌پیچد، اما تصویر واقعی قهرمانی او جایی دیگر است؛ در نگاه پدری که سال‌ها کنار تشک ایستاد و در نیمکت مدرسه‌ای که هر روز با دفتر مشقش خاطره دارد، قصه دختری دو میدان را هم‌زمان فتح کرد.
درست همان لحظه که مدال برنز جهانی بر گردن مهسا برزگر آویخته شد، پدرش به یاد آورد روزهایی را که دخترش در حیاط خانه با لباس سفید کوراش اولین فن‌ها را تمرین می‌کرد و حالا این مدال، ادامه‌ی همان رویایی است که از خانه‌ای ساده آغاز شد و به سکوی جهانی رسید.
پناه همه دخترها پدرهایشان هستند، پدری که رفاقت را در حق دخترش تمام می‌کند، آنجایی که در میدان مبارزه حریف را بر زمین می‌کوبد، مانند کوهی در کنار دخترش است و آن جایی که حریف برایش شاخ وشانه می‌کشد همچون آسمان چتر حمایتش را بر سر دخترکش می‌گستراند، با شادی او سرتاپا ذوق می‌شود و با اندوهش فرو می‌ریزد.
مهسا برزگر، دارنده مدال برنز مسابقات جهانی کوراش جوانان آسیا، دانش‌آموز رشته علوم تجربی مدرسه فرزانگان بجنورد و نمونه و الگوی تهذیب و ورزش و تحصیل است؛ ادب او زبانزد مربیان و دوستانش است، وقتی با او هم کلام می‌شوم با تمام وجود به نوجوان غیور هم استانی‌ام افتخار کردم.
مهسا برای کوراش ساخته شده است
رضا برزگر، پدر مهسا خودش بعد از هماهنگی برای مصاحبه تماس می‌گیرد و به خبرنگار پردیسان آنلاین می‌گوید: برای خیلی‌ها کار کردم و ایرادی ندارد اگر به چشم نیاید، اما دوست دارم موفقیت دخترم را همه ببینند و بدانند او ما را سربلند کرد و پرچم کشورش را با افتخار در دنیا بالا برد.
او از کودکی‌های مهسا برایمان تعریف می‌کند «مهسا سه ساله بود که دسته مبل‌ها را می‌گرفت و بالا و پایین می‌پرید، علاقه شدیدی به آویزان شدن از وسایل منزل داشت، طوری که او را به کلاس ژیمناستیک بردیم و به قدری در این رشته پیشرفت کرد که مربی‌اش گفت مهسا دست‌های قوی دارد و باید جودوکار شود.»
پدر عنوان می‌کند: مهسا را نزد خانم پاک روح، مربی توانمند رشته کوراش بردیم، تا او را دید گفت این دختر برای کوراش ساخته شده و از همانجا فعالیت حرفه‌ای ورزشی مهسا آغاز شد.
برزگر اضافه می‌کند: دخترم روزانه تمرین‌های ورزشی دارد، در کنارش به طور جدی درس می‌خواند و قصد دارد در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهد، مهسا در آزمون استعدادهای درخشان هم خوش درخشید و توانست وارد مدرسه فرزانگان بجنورد شود.
او از جدیت مهسا در ورزش و درس‌هایش می‌گوید «مهر که برای انتخابی مسابقات جوانان آسیا عازم شاهرود و سپس بحرین برای تمرینات تیم ملی شد، من و مادرش خیلی امیدوار بودیم و با هر بازی او اشک شوق می‌ریختیم، وقتی مدال برنز گرفت برایش خوشحال شدیم که نام ایران را پرآوازه کرد؛ بعد از برگشتن از بحرین فقط در یکی دو مراسم، نامی از مهسا آوردند با این وجود دخترمان شبانه‌روز دارد تلاش می‌کند و همسرم پا به پای اوست؛ از مدرسه می‌آید و یک ساعت بعد همسرم او را به باشگاه می‌برد، ساعت ۱۹ به منزل برمی‌گردد و تا ساعت ۲۳ مشغول درس خواندن و جبران عقب ماندگی‌های درسی‌اش است.»
حس لذت‌بخشی دارد که پرچم کشور را بتوانی در دنیا بالای سر ببری، تمام آرزویم و تلاشم این است که مدال طلای کوراش المپیک را کسب کنم
رضا برزگر تاکید می‌کند: مربی مهسا بر ادب و پرتلاش بودن او صحه می‌گذارد، سه فرزند دارم؛ مهسا اولین فرزندم است و دو پسر دیگرم محمد ۱۰ ساله و خسرو ۵ ساله هستند، خودم هم به ورزش علاقه دارم و با فرزندانم ورزش می‌کنم.
مهسا نوجوان دهه ۸۰ بجنوردی کاری کرد کارستان، او متولد دومین روز سال ۸۸ است؛ شاید بتوان گفت روزی در عمر ۱۶ ساله این ستاره طلایی کوراش دختران کشور به جز ورزش و درس نبوده است.
وقتی با مهسا تماس گرفتیم باشگاه بود و قرار شد بعد از اتمام تمریناتش باهم صحبت کنیم، با وجود آنکه سخت مشغول درس خواندن بود اما با رویی خندان پاسخگوی سوالاتمان شد.
مصاحبه را اینگونه شروع کردیم، آیا کوراش رشته خشنی است «کوراش رشته رزمی است و اصلاً خشن نیست و من هم از سن ۸ سالگی و به تشخیص مربی‌ام سرکار خانم پاک روح وارد این رشته شدم.
مهسا برزگر به خبرنگار پردیسان آنلاین می‌گوید: کوراش به عنوان اولین رشته ورزشی خراسان شمالی‌ها معروف شده است و بخش زیادی ورزشکاران آن بانوان هستند؛ کوراش رشته شناخته شده‌ای است و قرار است به زودی فدراسیون کوراش در بجنورد راه‌اندازی شود.
از مهسا درباره مسابقات جوانان بحرین پرسیدیم «یک ماه به مسابقه مانده بود که کمیته ملی المپیک اعلام کرد رشته کوراش هم به مسابقات اضافه شده است، در مسابقات انتخابی مقام اول را کسب کردم و به شاهرود برای شرکت در تمرینات تیم ملی اعزام شدم، هشت روز فشرده تمرین می‌کردم و دو روز هم در تهران برای کارهای اعزام بودم، بعد به بحرین رفتیم.
این دختر قهرمان از روند مسابقات برایمان می‌گوید «دو دختر از اصفهان و بجنورد بودیم که به مسابقات اعزام شدیم، بسیار علاقه داشتم مدال طلا را ببرم که نشد و مدال برنز را کسب کردم و با افتخار پرچم کشورم را بالای سرم بردم.»
حس غرور داشتم
مهسا لحظه کسب مدال را اینگونه برایمان توصیف می‌کند «حس لذت‌بخشی دارد که پرچم کشور را بتوانی در دنیا بالای سر ببری، تمام آرزویم و تلاشم این است که مدال طلای کوراش المپیک را کسب کنم.»
از او درباره درس‌هایش می‌پرسیم «به دلیل شرکت در مسابقات مدیر مدرسه‌ام و دبیر ریاضی بسیار با من همراهی کردند، دبیر ریاضی‌ام برایم کلاس فوق‌العاده گذاشت تا به هم کلاسی‌هایم برسم، تلاشم این است که در کنکور در رشته پزشکی پذیرفته شوم.»
مهسا می‌گوید: عقیده دارم هر فردی باید برای زندگی‌اش برنامه‌ریزی داشته باشد، ضمن اینکه در موفقیت‌هایم مادر و پدرم نقش مهمی داشتند.»
موفقیت مهسا تنها یک مدال ورزشی نیست؛ روایتی است از پیوند میان قدرت و اندیشه، از نسلی که می‌تواند هم بر سکوی جهانی بدرخشد و هم در دانش و ادب زبانزد باشد، او نشان داد آینده ایران بر دوش جوانانی است که قهرمانی را نه تنها در عضلات بلکه در ذهن و رویاهایشان معنا می‌کنند.
