به گزارش پردیسان آنلاین، حضرت آیت الله صافی گلپایگانی(ره) در پاسخ به این سؤال که اگر اکثریت مردم یا بخش عظیمی از انسان ها گمراه باشند و فقط جمعیت هدایت یافته منحصر به مسلمین و از آنها نیز منحصر به «فرقه ناجیه» باشد، آیا با هدایت عامّه خدا و اسم شریف «الهادی» که همه را شامل و فراگیر است منافات ندارد و موجب حرمان اکثریت از هدایت الهی نمی گردد؟، توضیح داده اند:

ج. مفهوم اسم «الهادی» و معنی هدایت الهی، اجبار بر هدایت و سلوک راه مستقیم نیست. هدایت به معنای عام که شامل همگان می باشد، عبارت است از:

هدایت های تکوینی که در تمام عالم خلقت از جماد و نبات و حیوان و حتی انسان وجود دارد و همه با آن هدایت به طرف کمال وجودی خود می روند. شاید مقصود آیه شریفه (رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَی‏ کلَّ شَی‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَی‏)؛[۱] همین هدایت باشد.

همچنین هدایت های تشریعی و راهنمایی هایی که به وسیله انبیا برای مردم صورت گرفته، عمومی بوده و شامل خوب و بد و صالح و طالح است. این هدایت هم، شامل فرعون و قارون و شمر و دیگر اشقیا، و هم شامل صلحا است؛ و هیچ کس از هدایت الهی محروم نیست.

بنابراین، جمعیت هدایت شده منحصر به مسلمین نیستند و عامّه افراد بشر نیز برحسب فطرت و هدایت عقل و وحی و شرع هدایت شده اند؛ چنان که قرآن در این باره می فرماید:

(وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَینَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَی‏ عَلَی الْـهُدَی(،[۲] )إِنَّا هَدَینَاهُ السَّبیلَ إِمَّا شَاکراً وَإِمَّا کفُوراً).[۳]

در این میان هدایت های خاص و کمک ها و مددها و توفیقات و عنایاتی نصیب اشخاص می شود که در شرایط خاص و ظروف معین است و بیشتر مستند به گرایش انسان به سوی طلب هدایت و جهاد و مجاهده و بعضی شرایط می باشد؛ چنان که قرآن می فرماید:

(وَالَّذینَ جَاهَدُوا فِینَا لَـنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللهَ لَـمَعَ الْـمُحْسِنینَ)؛[۴]

که البته این هدایت ها خاص است.

[۱]. طه، ۵۰.

[۲]. فصّلت، ۱۷.

[۳]. انسان، ۳.

[۴]. عنکبوت، ۶۹.