پردیسان آنلاین؛ گروه استان‌ها – کوثر کریمی: از ابتدای شیوع ویروس کرونا گروه‌های جهادی بسیاری ابتدا برای پشتیبانی کادر بهداشت و درمان نسبت به تولید ملزومات مبارزه با ویروس از جمله ماسک، الکل، و ژل ضدعفونی اقدام کردند ولی به تدریج و با خودکفایی در این زمینه کمک‌های گروه‌های جهادی نیز به سمت‌وسوی دیگری گرایش […]

پردیسان آنلاین؛ گروه استان‌ها – کوثر کریمی: از ابتدای شیوع ویروس کرونا گروه‌های جهادی بسیاری ابتدا برای پشتیبانی کادر بهداشت و درمان نسبت به تولید ملزومات مبارزه با ویروس از جمله ماسک، الکل، و ژل ضدعفونی اقدام کردند ولی به تدریج و با خودکفایی در این زمینه کمک‌های گروه‌های جهادی نیز به سمت‌وسوی دیگری گرایش پیدا کرد.

اکنون گروه‌های جهادی از تولید فاصله گرفتند و به سمت گندزدایی اماکن مختلف، حضور در طرح‌های غربالگری، فعالیت به عنوان کمک پرستار، تأمین خوراکی‌های مقوی از جمله آب‌میوه و آب هویج برای توزیع میان بیماران و حتی غسل و کفن اموات کرونایی حرکت کردند.

در این میان اما برخی گروه‌های جهادی با تأسی از مکتب سردار شهید «قاسم سلیمانی» پا به عرصه فعالیت گذاشتند و این سردار را الگوی کاری خود می‌دانند.

سال که تحویل شد، لحظات و روزهای پس از سال‌تحویل هم در حال سپری شدن است ولی گویا بسیاری از اعضای گروه‌های جهادی حتی سال‌تحویل را در خانه و کنار خانواده خود نبوده‌اند.

اقداماتی که همه به صورت خودجوش و مردمی در حال انجام است و می‌توان آن را چند روزی تعطیل کرد ولی هیچ‌کدام از این نیروها خود را مستثنا از کادر بهداشت و درمان ندانستند و ترجیح دادند تا کنار بیماران کرونایی باشند.

هفت سال حضور در گروه‌های جهادی

لباس مخصوص (گان) را پوشیده، ماسک و شیلد بر دهان و صورت قرار داده و چکمه‌هایش را به پا کرد و از اتاق رختکن نیروهای جهادی بیرون آمد، «جلال جنادله» ۲۵ ساله با هفت سال سابقه فعالیت در گروه‌های جهادی اکنون از سوسنگرد به بیمارستان رازی اهواز آمده است تا به بیماران خدمت‌رسانی کند.

وی، سال تحویل نیز در بیمارستان بوده و هرچند ابتدای کار خانواده‌اش راضی نبودند ولی اکنون با این موضوع کنار آمده‌اند که پسرشان متعلق به تمام جامعه است و نمی‌توانند پسر خودشان را در خانه نگه دارند.

کمک به محرومان، انجام اقدامات عمرانی، محرومیت‌زدایی، کمک به سیل‌زدگان خوزستانی در سیل ۹۷ و ۹۸ و حالا هم کرونا و گندزدایی و همچنین پرستاری در بیمارستان از جمله فعالیت‌هایی هستند که جلال ۲۵ ساله در سال‌های اخیر انجام داده است.

وی خدمت به مردم و امیدواری و انگیزه داشتن از ریشه‌کن شدن این ویروس از خوزستان، کشور و جهان را از علل اصلی حضورش در بیمارستان رازی می‌داند و می‌گوید: این خدمات‌رسانی‌ها را وظیفه خود می‌دانیم و آن را در قالب کمک به پرستاران، بیماران، توزیع شیرینی و برپایی ایستگاه‌های صلواتی انجام می‌دهیم.

این نیروی جهادی از صحبت با بیماران، همراه بیماران و کادر پزشکی و با هدف روحیه بخشی به آنها می‌گوید و از عموم مردم می‌خواهد که مراعات کنند و از بیماران مبتلا به کرونا عبرت بگیرند.

وی در آخر می‌گوید: مردم با استفاده از ماسک و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهند تا واکسن به میزان کافی توزیع شود و بعد از واکسینه شدن جامعه از این ویروس مرگبار و خطرات آن عبور کنیم.

فدای مردم

دستکش‌هایش را به دست می‌کند، مشغول پچ‌پچ کردن با دوستش شده است تا هماهنگی‌های لازم را برای حضور در بخش‌های مختلف انجام دهند.

«یعقوب جوام» طلبه ۲۴ ساله‌ای است که مدرک کمک پرستاری دارد که از سال گذشته کار خود را با گروه‌های جهادی شروع کرد و مانند دوستش از سوسنگرد به بیمارستان رازی برای کمک‌رسانی آمده است.

وی سال گذشته که اوایل شیوع ویروس کرونا بود، در بخش کرونایی بیمارستان نفت سوسنگرد سه ماه فعالیت و خدمات‌رسانی داشته است و همچنین در تغسیل و تدفین بیماران کرونایی نیز حضور داشت.

جوام از خاطرات بسیار خود در این زمینه و حتی اقامه نماز برای اجساد کرونایی می‌گوید و اینکه اصلاً هیچ ترسی از انجام این کار نداشته است.

خانواده‌اش از ابتدا برای فعالیت‌هایش ممانعت کردند ولی جوام توانست که آنها را به این نبودن‌ها و حتی غیبت در ایام نوروز قانع کند.

وی می‌گوید: خانواده‌ام اکنون هم خبر ندارند که در بیمارستان رازی مشغول خدمات‌رسانی هستم ولی همیشه از آنها فقط می‌خواهم که فقط مرا دعا کنند تا خدمتگزاری بهتری را برای مردم داشته باشم.

جوام خود را فدایی مردم می‌داند و می‌گوید: برای خدمت به بیماران اینجا آمده‌ام و هر کاری را که بخواهند، برای آنها انجام می‌دهم ولی از عموم مردم درخواست دارم که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، مراقب سلامتی خود باشند تا به این ویروس مبتلا نشوند.

بی‌خبری خانواده

شیلد را روی صورتش محکم می‌کند، دو ماسک بر دهان گذاشته و مشغول زمزمه دعا و شاید هم نجوا با حق‌تعالی است؛ بعد از درخواست برای مصاحبه روی صندلی می‌نشیند و با عجله به سوالات پاسخ می‌دهد که هرچه سریع‌تر به محل کار خود برگردد و خدمات‌رسانی به بیماران کرونایی را در این شیفت آغاز کند.

«احمد سعدونی» طلبه ۳۱ ساله اهل اهواز که دختر یک سال و ۸ ماهه دارد ولی همسرش از حضورش در بیمارستان رازی خبر ندارد؛ سعدونی نیز از سال گذشته در تغسیل و تدفین اموات بوده و از ابتدای شیوع ویروس کرونا نیز با نیروهای جهادی فعالیت داشته است.

وی می‌گوید: در این یک سال همسرم به صورت کامل نمی‌داند که چه کارهایی در حوزه کرونا انجام می‌دهم و به صراحت از ماجرا خبر ندارد.

این طلبه جوان در پاسخ به اینکه «آیا از انجام غسل و تدفین اموات کرونایی نمی ترسد؟» یادآور می‌شود: ترس که هست ولی به هر حال این خدمات‌رسانی‌ها باید انجام شود؛ زیرا با این اعتقاد که مرگ آغاز زندگی دوباره است، پس هیچ تفاوتی ندارد که با کرونا و یا بی کرونا دچار مرگ شوم.

سعدونی، مردم را به رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی دعوت می‌کند و می‌گوید: اوایل کار ملزومات بهداشتی به اندازه کافی نبود و حتی بدون این تجهیزات نیز کار می‌کردیم و با اوضاع کنار می‌آمدیم ولی اکنون همه ملزومات بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا موجود است.

به گزارش خبرنگار پردیسان آنلاین، گروه‌های جهادی سربازان بی‌نام و نشانی هستند که برای دفاع از حریم سلامت مردم به میدان آمدند و به اندازه کادر بهداشت و درمان در یک قدمی مرگ به خاطر ابتلاء به کرونا هستند؛ آنها به عنوان پرورش‌یافتگان مکتب جهادی و با الگوبرداری از سردار شهید قاسم سلیمانی نمی‌توانند دست روی دست بگذارند تا کرونا از کمبود نیروی مقابله با ویروس سوءاستفاده کند.