علی رحمانی مسئول مرکز سرمایه گذاری و توسعه گردشگری بندر کنگ به خبرنگار پردیسان آنلاین درباره استفاده از لنج‌های چوبی در حوزه گردشگری به جای امحای آنها که چندی پیش مورد تصویب هیأت دولت قرار گرفت گفت: لنج‌های چوبی که همه آنها کار دست بوده و به نوعی صنایع دستی محسوب می‌شوند، سالهاست که در مناطق جنوبی ایران فعالیت می‌کنند. در واقع جهاز بادبانی سفیر ایران در دریاها و اقیانوس هند، خلیج فارس و سواحل خلیج بنگال بوده و تا سواحل دور می رفته‌اند. اما اگر جایی ضعفی وجود دارد باید بتوان آن را رفع کرد نه اینکه با مصوبه‌ای آنها را از دور فعالیت خارج کنیم.

وی گفت: لنج‌های فایبرگلاس قابل تعمیر نیستند. ولی لنج‌های چوبی هر سال یک بار تعمیر می‌شوند و دوباره فعالیت می‌کنند. همچنین استحکام چوب‌هایی که در ساخت لنج‌ها به کار برده می‌شد آنقدر زیاد بوده که هیچ وقت از بین نمی‌روند بنابراین نمی‌توان گفت که به بهانه استحکام می‌توانیم لنج‌ها را از بین ببریم. چطور بوده که پرتغالی‌ها کل دنیا را با همین لنج‌های چوبی می‌رفتند و هنوز هم در حوزه گردشگری از آنها استفاده می‌شود اما ما می‌خواهیم لنج‌ها را از بین ببریم؟

رحمانی گفت: بنابراین باید اول از همه قوانین را در این حوزه روشن کنیم و صنعت لنج سازی را به عنوان صنعت آبا و اجدادی خود بدانیم و در راستای حفظ آن تلاش کنیم. اما زمانی که تفکر بر این باشد که لنج چوبی فرسوده است هیچ سرمایه گذاری روی آن کار نمی‌کند چون می‌گویند شما می‌خواهید لنج‌ها را امحا کنید چرا من برای راه اندازی آن در گردشگری سرمایه بگذارم.

این مقام مسئول در حوزه گردشگری بندر کنگ بیان کرد: این لنج‌ها با زندگی مردم جنوب عجین شده‌اند. خیلی از لنج سازها در بندر کنگ به سفارش کشور قطر، لنج چوبی می‌سازند تا آنها برای جام جهانی استفاده کنند بنابراین می‌توان روی بازار جهانی لنج‌ها کار کرد. حتی می‌توان از آنها روی دریا برای گشت‌های دریایی استفاده کرد. وقتی لنجی تا آفریقا رفته، حتماً می‌تواند مسافت‌های کمتر را روی دریا گردش کند. برای این موضوع باید اول فرهنگسازی کنیم و سرمایه گذاران توجیه شوند که می‌توانند از لنج‌های چوبی برای کاربرد گردشگری بهره ببرند. حتی باید نمونه‌ای از فعالیت‌های گردشگری کشورهای دیگر را در این حوزه مثال زد که چطور آنها توانسته‌اند گردشگری دریایی خود را با لنج‌های چوبی رونق دهند. الان حتی از ماکت لنج‌ها نیز بهره می‌برند.

وی افزود: یک زمانی در بندر کنگ سالی ۱۰ لنج ساخته می‌شد. اما الان کمتر ساخته می‌شود چون هزینه بر است. لنج فایبرگلاس با قیمت ارزان اما ماندگاری کمتر به بازار آمد و باعث شد تا بازار ساخت لنج‌های چوبی کساد شود. اکنون پایگاه دانش سنتی لنج سازی را در بندرکنگ داریم که ذیل عنوان آن نام خلیج فارس قرار دارد و نشان می‌دهد که تاریخ لنج سازی از گذشته به این منطقه برمی گردد. حتی شهردار بندر کنگ پیگیر بود تا لنج‌های قدیمی را بازسازی کند. این کار هم انجام شد و برای گردشگری استفاده می‌کند.

رحمانی گفت: بوم تنها جهازی بوده که بر خلاف جهت باد حرکت می کرده است. دانش ساخت این بوم را کنگی ها داشتند. در حوزه ساخت جهاز تنها چند کشور هستند که در این زمینه شهرت دارند غیر از ایران، کویت، عمان، پاکستان و هند. اما در حوزه خلیج فارس تنها کویت و عمان و ایران را داشتیم که از ایران نیز کنگی ها و از عمان اهالی سور در ساخت لنج تبحر داشتند. ایران و کویت در حوزه لنج سازی با یکدیگر در ارتباط بوده‌اند.

وی تصریح کرد: لنج‌های چوبی و باربری حتی در دوره تحریم به ما کمک کردند تا تحریم‌ها را دور بزنیم. وقتی در این حوزه مشکلات زیادی داریم همین لنج‌ها بار جا به جا می‌کنند. باید این لنج‌ها را به عنوان داشته‌های خودمان حفظ کنیم. خیلی از افراد دوست دارند روی این لنج‌ها اقامت کنند یا حتی نصف روز در دریا با آن گشت بزنند یا سوار بر آن به صیادی بروند.