به گزارش پردیسان آنلاین به نقل از جماران، علی اکبر شیرودی خلبان تیزپروازی بود که وقتی نوجوانی هفده ساله بود وارد دوره مقدماتی آموزش خلبانی شد و دوره را که به اتمام رساند وارد پادگان هوانیروز اصفهان شد. او حالا خلبانی بود که به استخدام ارتش درآمده بود و مذاقش با نفوذ امریکایی ها در ارتش خوش نبود. امام که فرمان داد سربازها از پادگان ها فرار کنند او هم به ندای ایشان لبیک گفت.

بعدها یعنی وقتی بنی صدر رئیس جمهور بود به او درجه تشویقی داد اما او نپذیرفت و در نامه ای خطاب به فرمانده هوانیروز در نهم مهر ۱۳۵۹ چنین نوشت: 

“اینجانب خلبان پایگاه هوانیروز کرمانشاه می‌ باشم و تاکنون برای احیای اسلام و حفظ مملکت اسلامی در جنگ شرکت نموده‌ ام، منظوری جز پیروزی اسلام نداشته‌ ام و به دستور رهبر عزیزم به جنگ رفته‌ ام؛ لذا تقاضا دارم درجهٔ تشویقی‌ ای که به اینجانب داده‌ اند، پس گرفته و مرا به درجهٔ ستوانیار سومی که بوده‌ ام، برگردانید.” شیرودی‌‌ ‌

مرحوم آیت الله هاشمی از ملاقاتی که با شهید شیرودی داشته است اینطور نقل کرده است:

در ملاقاتی در پادگان اباذر، این مرد بزرگ را درست شناختم.‌‎[۱]‎‌در آن روز جمله ای گفت که‌‎ ‎‌به نظر من کلمه قصاری است که باید در تاریخ بماند. به من گفت: «از تو تعهد می گیرم،‌‎ ‎‌اگر خدمت امام رسیدی، شکایت من را به ایشان بگو؛ بگو امروز در جبهه، مکتب‌‎ ‎‌می جنگد نه تخصص». گفت: «به امام بگو تخصص ارزش فراوانی دارد اما در خدمت‌‎ ‎‌مکتب؛ اگر مکتب ترویج نشود، چیزی حافظ مملکت، در درگیری با عراق نیست». من‌‎ ‎‌همین جمله را خدمت امام گفتم، خودم اشک ریختم و امام هم متأثر شدند.‌‎[۲]‎

پی‌نوشت:

۱. شهید علی‌اکبر شیرودی در سال ۱۳۳۴ در قریه‌ی «بالا شیرود» به دنیا آمد و در تاریخ هشتم اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۰ به شهادت رسید. این شهید بزرگوار از نظر اعتقادی، ایمانی راسخ داشت، به طوری که مقام معظم رهبری حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای در یکی از بیانات خود فرموده‌اند: «شیرودی اولین نظامی است که من در نماز به او اقتدا کردم.» و هنگامی که خبر شهادت شیرودی را به امام عزیز دادند، بعد از سکوت طولانی فرمودند: «شیرودی آمرزیده شده است.» در حالی که درباره‌ی دیگر شهدا می‌گفتند: «خداوند آن‌ها را بیامرزد.» سیمرغ؛ نشر هفت؛ ص ۹ و ۱۰

۲. هاشمی رفسنجانی، اکبر؛ نطق‌های قبل از دستور سال ۱۳۶۰؛ ص ۷.