به گزارش پردیسان آنلاین، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس پردیسان آنلاین، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.

روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «پرچم بالاست» به درخشش ورزشکاران ایرانی در المپیک پاریس پرداخت و نوشت: موفقیت خیره‌کننده ورزشکاران ایرانی در جریان رقابت‌های کشتی فرنگی و تکواندو در بازی‌های المپیک فرانسه شور و نشاط فوق‌العاده‌ای به جامعه ایران تزریق کرد تا تب المپیک در جامعه فراگیر شود. کسب دو مدال طلا، دو نقره و دو برنز توسط ملی‌پوشان کشتی فرنگی و تکواندو تا پایان روز سیزدهم بازی‌های المپیک بهترین خبری بود که مردم ورزش دوست کشورمان منتظر شنیدن آن بودند تا همه با هیجان بسیار وصف‌ناپذیری بازی‌های نمایندگان کشورمان در المپیک را دنبال کنند.
درخشش محمد هادی ساروی کشتی‌گیر جوان کشورمان در جریان رقابت‌های وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی فرنگی باعث شد نخستین نشان طلای المپیک ۲۰۲۴ به نام او ثبت شود. محمدهادی ساروی بعد از ثبت عملکرد درخشان در مسیر رسیدن به فینال المپیک ۲۰۲۴ پاریس، در جدال پایانی برابر آرتور الکسانیان از ارمنستان قرار گرفت و موفق شد بردی ۴ بر یک را برابر حریف پرآوازه خود به‌دست آورد تا اولین مدال طلای کاروان ایران نصیب محمدهادی ساروی شود. بعد از قاسم رضایی، ساروی دومین فرنگی‌کار تاریخ ورزش ایران است که توانست در ۲ دوره المپیک موفق به کسب مدال شود. ساروی با کسب این نشان ارزشمند نخستین ورزشکار کاروان ایران بود که توانست پرچم کشورمان در سالن برگزاری مسابقات را به اهتزاز در آورد و سرود کشورمان در سالن مسابقات طنین‌انداز شود.

روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر ««اسرائیل»، رژیمی که تجاوز به اسیران و کشتار ۲ میلیون انسان را افتخار خود می‌داند!» نوشت: رژیم صهیونیستی، تنها رژیمی در جهان است که، مثل آب خوردن و بدون نگرانی از تبعات، در تریبون‌های رسمی اعلام می‌کند، «به تجاوز جنسی علیه اسیران» و «کشتار ۲ میلیون انسان» افتخار می‌کند! رجوع کنید به اظهارات اسموتریچ»، وزیر دارایی این رژیم و همین‌طور یکی از نظامیانی که تصاویر تجاوزش به اُسرای فلسطینی «لو» رفته است!

«کشور» و «دولت» بودن و شدن، شرایط و ساز و کارهای خاص خود را دارد. کشورها معمولاً در طول سالیان سال و طی مراحلی تاریخی است که شکل می‌گیرند. طی همین سال‌ها، فرهنگ و زبان و مرز و… نمایان می‌شود. اگر بخواهیم به تاریخچه شکل‌گیری شهر و کشور رجوع کنیم، شاید مجبور باشیم به سال‌های بسیار عقب برگردیم مثلاً به ۷ هزار سال پیش یا حتی بیشتر. وقتی صحبت از «تمدن» به میان می‌آید، هر چه این «مدت زمان»، بیشتر و تاریخ طولانی‌تر باشد، گفته می‌شود فرهنگ و تمدن آن نیز غنی‌تر است. خلاصه اینکه تشکیل کشور، فرهنگ، تمدن و دولت، «زورکی» نیست. «مصنوعی» هم نمی‌شود کشور و فرهنگ و تمدن ساخت. نمی‌توان با جعل پرچم، تشکیل ارتش، عضویت در سازمان ملل و تجاوز و اشغال یک سرزمین و کشتار مردمان آن برای خود کشور و تمدن ساخت. اگر هم زور و پول و قدرت چربید و کشوری مصنوعی شکل گرفت، این کشور با کشورهای دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. «اسرائیل» یکی از این موارد است که، به زور پول و اسلحه و مکر و قدرت‌های بزرگ و صد البته کشتار و جنایت، به شکل «مصنوعی» و کاملاً «زورکی» تشکیل شده است و دقیقاً برای همین خاطر است که همه چیزش با کشورهای عادی دنیا متفاوت است. طی ۷۵ سالی که از عمر این رژیم جعلی گذشته است، هیچ شباهتی به یک «کشور» و «دولت» نداشته است. نه رفتارش، نه گفتارش، نه طریقه جنگیدنش، نه طریقه صلح کردنش و نه هیچ چیز دیگرش. لذا، این دقیقاً یکی از دلایل مهم رفتار متفاوتی است که از رهبران این رژیم می‌بینیم.

روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شکست شورای راهبری» نوشت: کمپین اصلاح‌طلبان از خبرهای شورای راهبری راضی نیست و فضای توئیتر و تریبون‌ها را پر کرده‌اند از این نارضایتی. نارضایتی آنان بیشتر بازمی‌گردد به این سخن پزشکیان که «دوست دارم از تمامی دولت‌ها در کابینه داشته باشم»، هرچند شادمانه خبر دادند که «قرار شده است از ابقای برخی وزیران دولت رئیسی چشم‌پوشی شود» و «بر اساس رایزنی‌ها و بررسی پاسخ استعلام از نهادهای نظارتی، رئیس‌جمهور و معاونان ایشان به این جمع‌بندی رسیده‌اند که فقط به آن استعلاماتی توجه کنند که مستند است»! تا اینجای کار نوعی جرزنی و بهانه‌جویی دیده می‌شود. اگر قرار است مستند بودن استعلام نهادهای نظارتی را شورای راهبری و معاونان رئیس‌جمهور تشخیص دهند، این دیگر چه استعلامی است و چه نهاد نظارتی؟! دیگر اینکه وقتی ستون سخنان رئیس‌جمهور در کارزار تبلیغاتی، «عمل به قانون» بود، استعلام از نهادهای نظارتی، که عمل به قانون است، چرا باید برای دولت، مسئله شود و رئیس‌جمهور و معاونانش به این نتیجه برسند که مستقل از این استعلام‌ها کار خودشان را پیش ببرند؟! به‌ویژه بخشی از سخنان رئیس‌جمهور که به شکل نارسا و قدری مبهم از «نمی‌گذارند عالمان را انتخاب کنم» سخن گفته بود، این ابهام را به وجود آورد که در پشت‌صحنه شورای راهبری تحرکاتی فراتر از یک شورای راهبری است. کدام عالم را چه کسی مانع شده است؟ بهتر است یا شخص رئیس‌جمهور یا شورای راهبری بگویند دقیقاً چه کسی یا کسانی را برای کدام وزارتخانه یا جایگاه در نظر داشته‌اند و چه نهاد یا شخصی مانع شده است، چون خبرهای دیگر حاکی است چنین ادعاهایی واقعیت ندارد. انتصاب معاون اول دولت اصلاحات و وزیران و دوستان قدیمی آقای رئیس‌جمهور از همان دولت اصلاحات، نشان می‌دهد دست او بسته نبوده است. اگر قرار باشد مثل بقیه از «نمی‌گذارند» حرف بزنیم، چرا آمدیم و چه فرقی با احمدی‌نژاد و روحانی داریم که «نمی‌گذارند» را باب کردند.

روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «خط و نشان دریایی» را برگزید و به الحاق ۲۶۵۴ سامانه موشکی، پهپادی و راداری به نیروی دریایی سپاه همزمان با اعزام گسترده کشتی‌های جنگی توسط آمریکا به منطقه پرداخت و نوشت: سرلشکر حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ظهر دیروز از الحاق ۲۶۵۴ سامانه از انواع موشک‌های ضد سطحی، زیرسطحی، پهپادی، راداری و… به نیروی دریایی سپاه خبر داد. در مراسمی که به همین منظور برگزار شد، سردار سلامی گفت: «امروز نسبت به الحاق‌های قبلی که به نیروی دریایی صورت گرفته، پدیده‌های جدیدی می‌بینیم. این نوگرایی در فناوری‌ها و ابداعات فنی برای ما بسیار با ارزش است».

وی همچنین گفت: «امروز بخش کوچکی از آنچه ملحق می‌شود به نمایش گذاشته شده است. نمونه‌هایی چند از انبوهی که در اختیار نیروی دریایی سپاه گذاشته شده. چند عضو از یک نمونه تا بلکه بتواند شکوه و زیبایی این تسلیحات را تا حدی به نمایش بگذارد. بخش کثیری از این سامانه‌ها در محل‌های نگهداری آنهاست که قابل رؤیت نیست».

در همین باره دریادار علیرضا تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه هم از افزایش دقت در هدف‌زنی، نقطه‌زنی، همچنین افزایش اطمینان از توانمندی این تسلیحات در محیط جنگ الکترونیک خبر داد و گفت: «در سامانه‌های ملحق‌شده از هوش مصنوعی استفاده شده است که این مهم هم در وزارت دفاع و هم در سامانه‌هایی که مرکز تخصصی موشکی ندسا ساخته، اتفاق افتاده است».

آنطور که از گزارش‌ها برمی‌آید، انبوهی از موشک‌های کروز جدید ضد ناوشکن به ساختار رزم نیروی دریایی سپاه، شاخص‌ترین سامانه‌ای است که در اختیار این نیرو قرار می‌گیرد. این موشک‌های کروز جدید، غیرقابل رهگیری هستند و سرجنگی شدیدالانفجار آنها با اصابت به ناوشکن‌های دشمن باعث ایجاد صدمات شدیدی می‌شوند که هر یک می‌توانند ناوشکنی را غرق کنند، همچنین در آئین الحاق صورت گرفته، نمونه‌ای از پهپاد بی‌صدا و سری در کنار انواع سامانه‌های موشکی دوربرد، میانبرد، پهپادهای جنگال، رزمی، شناسایی و انهدامی، سامانه‌های جنگ الکترونیک، رادارهای دریایی و ادوات رزمی به سازمان رزم نیروی دریایی سپاه تحویل شده.

روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «دختران سرزمین مادری» را برگزید و نوشت: بازی‌های المپیک پاریس از روزهای بی مدالی برای کاروان ایران تبدیل به روزهای نسبتاً شیرینی شده که سهم کشتی گیران ایرانی در این چرخش طعم محسوس است. با وجود مدال‌های خوش رنگی که تعدادی از کشتی گیران کاروان ایران به ارمغان آورده‌اند، بدون ذره‌ای تردید نگاه‌ها به دو دختر جوان کاروان ایران است که توانستند در پاریس کسب مدال کرده و جایی برای خودشان در تاریخ ورزش ایران پیدا کنند. مبینا نعمت زاده و ناهید کیانی هر دو در تکواندو موفق به کسب مدال شدند تا اولی با برنزش تاریخ ساز شود و دیگری هم با نقره‌ای که به دست آورد، تبدیل به پرافتخارترین زن ورزش ایران در تاریخ بازی‌های المپیک شود. البته در کنار این دو نفر، یک چهره دیگر هم موفق به کسب مدال برنز در همین بازی‌ها شد که این یکی نه با پرچم ایران، بلکه با پرچم بلغارستان رقم خورد: کیمیا علیزاده. او که پیش از مبینا و ناهید توانسته بود اسمش را در تاریخ ورزش ایران ماندگار کند، در پاریس تبدیل به اولین زن ایرانی شد که توانسته در این بازی‌های مهم، دو مدال کسب کند. حالا چه عده‌ای خوششان بیاید چه نه، نام دو دختر کاروان ایران در این دوره، در کنار نام کیمیا علیزاده در المپیک ریو قرار می‌گیرد که هر سه توانسته‌اند اسم شأن را در تاریخ ورزش ایران حک کنند.

روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «دختران ایران تاریخ‌ساز شدند» نوشت: قابل انتظار بود هرچه المپیک به انتها نزدیک شود، اوضاع ایران در جدول کلی مدال‌ها هم بهبود پیدا می‌کند. توقع درخشش در رشته‌های همیشه مدال‌آور را داشتیم، اما حضور دو بانوی تکواندوکار روی سکو اتفاقی بدیع بود که در پاریس رخ داد. ناهید کیانی و مبینا نعمت‌زاده تاریخ‌سازی کردند و این افتخار قطعاً متعلق به همه بانوان نجیب این سرزمین است.

سه سال قبل در چنین روزهایی ناهید کیانی سرخورده از شکست مقابل کیمیا علیزاده، بدون کسب افتخار از توکیو به تهران بازگشت و در فرودگاه کسی به جز خانواده‌اش به استقبال این قهرمان ملی نرفته بود. حالا اما او می‌داند قرار است وقتی به وطن برمی‌گردد، برایش سنگ تمام بگذارند و این نمونه عالی فراز پس از فرود است. کیانی با کسب مدال نقره المپیک ۲۰۲۴ تبدیل به نخستین بانوی ایرانی شد که توانسته به فینال یک رقابت در المپیک برسد و بهترین نتیجه ممکن تاکنون را هم به دست آورد. نمی‌شود تلاش فوق‌العاده او را زیر سوال برد، ولی شاید ظرف آرزوهایش با رسیدن به دیدار نهایی پر شد وگرنه که کیانی توانایی کسب خوش‌رنگ‌ترین مدال ممکن را هم داشت. فروتنی او پس از این افتخار بزرگ هم برای مردم شیرین بود؛ درست به اندازه درخشش یک زن ایرانی در میدان‌های بین‌المللی.

اما قبل از ناهید، چراغ اول تکواندو را جوان ۱۹ ساله‌ای روشن کرد که پیش از این نامش برای ورزش‌دوستان خیلی آشنا نبود. مدال برنز مبینا نعمت‌زاده هم از آن دستاوردهایی است که به وقوع پیوستن آن علاوه بر شادی زایدالوصف این روزها، نوید یک آینده روشن را هم به ورزش ایران می‌دهد. به شرطی که از تمام پتانسیل او استفاده شود و خودش هم سقف خواسته‌هایش را روی طلایی شدن در آینده ببیند. وقتی دو ورزشکار بانوی یک رشته موفق به کسب مدال در بالاترین رویداد ورزشی دنیا می‌شوند – آن‌هم در شرایطی که تاریخ ایران پیش از این تنها یک مدال‌آور خانم داشته – یعنی باید از مربیان تیم ملی، مدیران فدراسیون و سیاست‌های آنها به نیکی یاد کرد. باید امید داشت این موفقیت‌ها مقطعی نباشد و امثال مبینا و جوانان مستعدی مثل او بیشتر کشف شوند و به آنها بها داده شود.