به گزارش پردیسان آنلاین، چهاردهم خردادماه، سالروز رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است که در این متن به نقاط برجسته عملکرد امام (ره) از بهمن۵۷ تا ارتحال اشاره خواهیم کرد:

۱۳۵۷/۱۱/۱۲ – پرواز انقلاب

امـام خمینـی پـس از چهارده سـال تبعیـد و دوری از وطـــــن در میان استقبال بی سابقهء مردم ایران وارد کشـور شد. استقبال چنان عظیـم و غیر قابل انکار بـود که خبرگزاریهای غربـی نیز مستقبلان را چهار تا شـش میلیـون نفر تخمیـن زدند. پرواز فـوق به عنـوان «پرواز انقلاب» معروف شد.
امام خمینـی طـی بیاناتـی در فـرودگاه تهران فـرمـود: «مـن از عواطف طبقـات مختلف ملت تشکـر مـی کنـم. عواطف ملت ایــــران به دوش مـن بـار گـرانـی است که نمـی تـوانـم جبـران کنـم».
ایشـان همچنیـن در اولیـن سخنـرانـی در میـان انبـــوه مستقبلان در بهشت زهرا فرمـود: «مـن وقتی چشمـم به بعض از اینها که اولاد خـودشان را از دست داده انـد مـی افتـد، سنگینـی ای در دوشـم پیدا می شود که نمی تـوانـم تاب بیاورم. محمدرضا پهلوی فرار کرد و همه چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خـراب کرد و قبـرستآنهای ما را اباد». در همیـن نطق تاریخـی بـود که ایشان با صـدای بلنـد فرمود: «من دولت تعیین می کنم. من توی دهـن دولت می زنم … مـن به پشتیبـانـی ایـن ملت دولت تعییـن مـی کنــم».
امام خمینـی قبل از تـرک دهکـدهء نـوفل لـوشـاتـو طـی پیامـی از مهمان نوازی مردم و دولت فرانسه بـویژه اهالی نوفل لـوشاتـو تشکر کرده بود.

۱۳۵۷/۱۱/۱۶- تعیین دولت موقت

امـام خمینـی پـس از چهار روز اقـامت در ایـران، مهنـــدس مهدی بـازرگان را به پیشنهاد شـورای انقلاب به عنـوان نخست وزیـر دولت موقت انقلاب منصوب نمود.
ایشـان در طلیعهء فـرمـان خـود تعییـن نخست وزیـر را حق شـــرعی و قانـونـی ناشـی از ارای اکثریت قاطع قریب به اتفاق ملت ایران که طـی اجتماعات عظیـم و تظاهرات وسیع و متعدد در سراسـر ایران نسبت به رهبـری جنبـش ابـراز شـده است، عنـوان کـرد.
حضـرت امـام در حکـم خـویـش، هـوشیـارانه تـاکیـد کـرده بـود: «…جناب عالـی را بدون در نظر گرفتـن روابط حزبـی و بستگـی به گـروهـی خـاص مـامـور تشکیل دولت مـوقت مـی نمـایـم … مقتضـی است که اعضای دولت مـوقت را هر چه زودتـر با تـوجه به شـرایطـی که مشخص نمـوده ام، تعییـن و معرفـی نمـاییـد».
لازم بــه یـاداوری اســت امـام خمــینـی در پیـــام ۶۷/۱۲/۳ به روحـانیت بـا تـواضع خاص نـوشت: «مـن امـروز بعد از ده سال از پیـروزی انقلاب اسلامـی همچـون گذشته اعتـراف مـی کنـــــم که بعض تصمیمـات اول انقلاب در سپـردن پستها و امـور مهمه کشـــــور به گـروهـی کــه عقیـدهء خـالص و واقعــی بــه اســلام نـاب محمـدی نداشته اند، اشتباهی بـوده است که تلخی اثار ان براحتـی از بیـن نمـی رود. گرچه در ان مـوقع هـم مـن شخصـا مایل به روی کار امدن انان نبودم، ولـی با صلاحـدید و تاییـد دوستان قبـول نمـودم».

۱۳۵۷/۱۱/۲۲- انفجار نور

ملت مسلمان ایران با اتکا به خـداونـد و با رهبری امام خمینـی، نظام دو هزار و پانصـد ساله شاهنشاهـی را سـرنگـون کـرد و ثمره سـالها مبـارزه و جهاد و شهادت به بـار نشست و حکـومت «جمهوری اسلامی» برای اولیـن بار در ایران برپا شد. وقایع انقلاب اسلامـی به قـدری سریع بـود که حتـی مقامات امریکایـی در اخـریـن روزها نمـی دانستنـد انقلاب پیروز شـده است و اتاق عملیات کاخ سفیـد از طرف برژینسکی، تلفنی از ویلیام سـولیوان اخریـن سفیر امریکا در تهران می پرسید: ایا هنوز امکان کـودتا وجـود دارد؟! امام خمینی در پیامـی پـس از پیروزی انقلاب خطاب به مـردم فـرمـود: «تـوجه داشته باشید که انقلاب ما از نظر پیروزی بر دشمـن هنوز به پایان نـرسیـده است. دشمـن از انـواع وسایل و دسـایـس بهره منـد است و تـوطئه ها در کمیـن است. تنها هـوشیاری و انضباط انقلابی و اطاعت از فرمآنهای رهبری و دولت مـوقت اسلامی است که تـوطئه ها را نقـش بر اب می سازد».
ایشـان همچنیـن در یکـی از بیـانـات خـود از انقلاب، تعبیــر به «انفجار نور» نمودند.

۱۳۵۷/۱۱/۳۰ – هشدار به ضد انقلاب

پـس از گذشت یک هفته از پیروزی انقلاب اسلامـی، عوامل ضـد انقلاب، اقـدام به تـوطئه علیه نظام نمـودنـد که امام خمینـی بـا صـدور اعلامیه ای، به ضـد انقلاب اخطـار کرد:
«در ایـن موقع حساس که اشرار، با نامهای فریبنده، مشغول توطئه بر ضـد انقلاب اسلامـی هستند و خطر بازگشت اجانب با دست ایشان بر سر چپاول کشـور می رود، لازم است نیروهای انتظامـی ملـی فـورا به مراکز حفاظتـی خـود برگردنـد و با نیروی انتظامـی همکاری بـرای حفاظت شهر و مراکز حساس مربـوط به شهر نمایند. اینان که دست به خرابـی و اعمال ضد اسلامی و انسانی زده اند و کـوشـش دارند مراکز حساس را به نفع بیگانگان به دست بیاورند، باید بـدانند که قدرت انان، بیـش از قدرت شیطانی شاه و پشتیبان انان نیست و در صورتی که به ملت نپیوندند و به طـور معقـول عمل نکنند، تکلیف را برای ملت شجاع ایران و تهران معلوم خواهم کرد … مـن حتی الامکان میل دارم تمام اقشار با هـم با صدق و صفا رفتار نمایند، ولـی اجازه هرج و مرج نخواهم داد».

۱۳۵۷/۱۲/۰۵ – دستـور به محـاکمه متهمـان و زنـدانیـان

امام خمینی طـی حکمی ایت الله خلخالی را مسئول محاکمه متهمان و زندانیان نمودند. متـن حکـم چنیـن بود: «به جناب عالی ماموریت داده مـی شـود تا در دادگاهی که برای محاکمه متهمیـن و زندانیان تشکیل می شود، حضور به هـم رسانده و پس از تمامیت مقدمات محاکمه بـا مـوازیـن شـرعیه حکـم شـرعی صـادر کنیـد».

۱۳۵۷/۱۲/۱۰ – عزیمت به قم

امام خمینی پـس از حدود یک ماه اقامت در تهران، به شهرستان قـم عزیمت کردند و تا زمان ابتلا به بیماری قلبی ـ دوم بهمـن ۱۳۵۸ ـ قریب یازده ماه در ان شهر اقامت داشتنـد. مراجعت حضـرت امام به قم پـس از سالها دوری، با استقبال بسیار گستـرده مردم قـم و در اوج شـادی و شـادمـانـی انـان انجـام شـد.

۱۳۵۷/۱۲/۱۹- عدم پذیرش توصیه

امام خمینـی با صـدور نامه ای به نخست وزیر وقت تـوصیه نمـود هیچ کـدام از منسـوبان و نزدیکان ایشان حق دخالت در عزل و نصبها را نـدارنـد.

متـن نـامه ایشـان چنیـن بــــود: «لازم است به جمیع وزارتخانه ها و ادارات دولتی اخطار نمایید کسانی که از منسوبیـن و یا اقربای اینجانب هستند و برای تـوصیه اشخاص و یا نصب و عزل اشخاص به مراکز مـربـوطه مـراجعه مـی کننـد، به هیچ وجه به انان تـرتیب اثر ندهنـد. منسـوبین و نزدیکان مطلقا حق دخالت در ایـن گونه امور را ندارند».

۱۳۵۸/۱۲/۰۵ – محکـومیت صلح ننگیـن مصـر و اسـرائیل

به دنبال صلح ننگیـن مصر و اسرائیل، امام خمینی پیامـی خطاب به ملل مسلمـانـان جهان صـادر کـردنـد. در ایـن پیـام امــده است: «اینجـانب بیـش از پـانزده سـال است که خطـر اسـرائیل غاصب را گـوشزد کرده ام و به دول و ملل عرب ایـن حقیقت را اعلام نموده ام. اکنـون با طرح استعماری صلح سادات و اسرائیل ایـن خطر بیشتـر و نزدیکتر و جدیتر شده است.

مصر با قبول ایـن صلح وابستگی خود را به دولت استعمارگـر امـریکا اشکارتـر نمـود. از دوست شاه سـابق ایران بیش از ایـن نمی توان انتظار داشت. ایران خود را همگام با برادران مسلمان کشورهای عربی دانسته و خود را در تصمیـم گیریهای انان شـریک مـی دانـد. ایـران صلح سادات و اسـرائیل را خیانت به اسلام و مسلمیـن و برادران عرب می داند و مـوضعهای سیاسی انان را تایید مـی کنـد». ایشان در تایخ ۱۳۵۸/۲/۱۰ فرمان قطع رابطه با مصر را صادر نمود و خطاب به وزیر امـور خارجه وقت مرقـوم داشت: «با در نظر گرفتـن پیمان خائنانه مصر و اسرائیل و اطاعت بی چون و چـرای دولت مصـر از امـریکـا و صهیـونیست، دولت مـوقت جمهوری اسلامـی ایـران قطع روابط دیپلمـاتیک خـود را بـا دولت مصـــــر بنماید».

۱۳۵۹/۰۱/۱۲ – رای به نظام جمهوری اسلامـی ایـران

مـردم مسلمـان ایـران پـس از گذشت پنجـاه روز از پیـروزی انقلاب اسلامی، در یکـی از ازادتریـن انتخابات تاریخ و با بیـش از ۹۸/۲ درصـد به استقـرار نظام جمهوری اسلامـی رای مثبت دادنـد. امـام خمینی در بزرگداشت این روز فرمود: «صبحگاه دوازده فروردیـن که روز نخستین حکومت الله است، از بزرگتریـن اعیاد مذهبی و ملی ما است. ملت باید ایـن روز را عید بگیرند و زنده نگه دارنـد. روزی که کنگـره های قصـر ۲۵۰۰ سـال حکـومت طـاغوتـی فـرو ریخت و سلطه شیطانـی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفیـن که حکـومت خدا است، به جای ان نشست».

۱۳۵۸/۰۲/۰۹ – آیین نامه اجرایی شوراها

امام خمینی دستـور تهیه آیین نامه اجرایی شـوراهای شهر و روستا را به شـورای انقلاب صادر نمـود. متـن فرمان ایشان به ایـن شـرح است: «در جهت استقرار حکـومت مردمی در ایران و حاکمیت مردم بر سـرنـوشت خـویـش که از ضـرورتهای نظام جمهوری اسلامــی است، لازم مـی دانـم بـی درنگ به تهیه آیین نامه اجرایی شـوراها برای اداره امور محل شهر و روستا در سراسر ایران اقدام و پـس از تصـویب به دولت ابلاغ نماییـد، تا دولت بلافاصله به مـرحله اجـرا دراورد». لازم به یـاداوری است بعدا مـوادی از قـانـون اساسـی به مسـاله شوراها اختصاص یافت.

۱۳۵۸/۰۲/۲۶ – زن، مربی جامعه

امـام خمینـی به مناسبت اعلام سـالـروز ولادت حضـرت فـاطمه(س) به عنـوان روز زن پیامی صادر کردند. ایشان در بخشـی از پیام خـود، ضمـن بیان مقام والای حضرت فاطمه زهرا(س) یاداور شـدنـد: «تمام ابعادی که برای زن متصـور است و بـرای یک انسان متصـور است، در فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ جلـوه کـرده و بـوده است، یک زن معمـولی نبـوده است.

یک زن روحانی، یک زن ملکـوتی، یک انسان به تمام معنـا انسـان، تمام نسخه انسـانیت، تمـام حقیقت زن، تمـام حقیقت انسـان. او زن معمـولی نیست.
ایـن موجود ملکوتی است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است، بلکه مـوجـود الهی جبـروتـی، در صـورت یک زن ظاهـر شـده است». ایشان در قسمت دیگـری از پیـام خـود به مسئولیت و شـان زنـان پرداخته و نوشته اند:
«زن مربـی جامعه است. از دامـن زن انسآنها پیدا می شـود. مرحله اول مـرد و زن صحیح، از دامـن زن است. مـربـی انسـآنها زن است. سعادت و شقاوت کشـورها بسته به وجـود زن است. زن با تربیت صحیح خودش انسان درست مـی کنـد و با تـربیت صحیح خـودش کشـور را اباد می کند. مبدا همه سعادتها از دامـن زن بلند می شود … زن مبدا همه خیرات است».

۱۳۵۸/۰۳/۰۴ – تسـریع در تـدویـن پیـش نـویـس قـانـون اسـاسـی

امام خمینـی طـی حکمـی به مهندس مهدی بازرگان دستـور تـدویـن و تکمیل هرچه سریعتر قانـون اساسـی را صادر کردنـد. در قسمتـی از این حکـم امـده است: «طرح تـدویـن قانـون اساسـی را که شـورای طرحهای انقلاب مشغول تـدویـن و تکمیل ان هستنـد، با سـرعت تکمیل (کرد). و به تصویب شـورای انقلاب رسانده و هرچه زودتر در اختیار افکار عمـومی بگذارید، تا همه صاحب نظران و تمامـی اقشار ملت در مدت محدودی که تعییـن مـی نمایید، پیشنهادها و نظرات خـود را در باره ان ابزار نمایید … و مجلـس متشکل از نماینـدگان مردم با تـوجه به پیشنهادهای مفیدی که رسیده است، مـواد قانون اساسی را به صورت نهایی بررسی و تنظیـم نمایند و سعی شـود که در ان کلیه حقـوق و ازادیها و فرصتهای رشـد و تعالـی و استقلال ایـن ملت بر مبنای موازین اسلامی که ضامـن حقوق همه افراد است و اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران بـدان رای مثبت داده است، پیـش بینـی گردد …». پـس از گذشت کمتـر از یک سال از پیروزی انقلاب اسلامـی، و تلاش سه ماهه اعضای مجلـس خبـرگان، قانـون اساسـی جمهوری اسلامـی ایـران در تـاریخ ۱۳۵۸/۸/۲۸ تصـویب شـد.

۱۳۵۸/۰۳/۲۹ – گفتگو با مراجع تقلید

در استانه تشکیل مجلـس خبرگان، امام خمینی با چند تـن از مراجع تقلید در منزل ایت الله العظمـی گلپایگانـی تشکیل جلسه دادنـد و در باره مسـایل جـاری کشـور در محیطـی همـراه بـا صفا و صمیمیت مذاکـراتی را انجام دادنـد. تشکیل چنیـن جلساتـی تا هنگامـی که امـام خمینـی در قـم سـاکـن بـودنـد، بـرگزار مـی شـد.

امام خمینـی با انتشـار پیامـی به منظور حمـایت از مبـارزه ملت مسلمان و مظلـوم فلسطیـن، اخـریـن جمعه ماه مبـارک رمضان را به عنـوان روز قـدس اعلام کردند. در بخشـی از پیام ایشان امده است: «مـن در طـی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گـوشزد مسلمیـن نمودم … مـن از عموم مسلمانان جهان و دولتهای اسلامی می خواهـم که بـرای کـوتـاه کـردن دست ایـن غاصب و پشتیبـانان ان، به هـم بپیـوندند و جمیع مسلمان جهان را دعوت مـی کنـم اخریـن جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قـدر است و مـی تـواند تعییـن کننـده سرنوشت مردم فلسطیـن نیز باشد، به عنـوان روز قدس انتخاب و طـی مـراسمـی همبستگـی بیـن المللـی مسلمانان را در حمـایت از حقـوق قـانـونـی مـردم مسلمـان اعلام نمـایند».
ایـن اقدام امام خمینی با استقبال گسترده ملتهای مسلمان روبه رو شـد. ایـن روز به عنـوان یکـی از بزرگتریـن تجمعات و اعتـراضات عمـومی نسبت به اشغالگران صهیـونیست به شمار می رود و نقـش مهمی در تقـویت روحیه مـردم رنجـدیـده و مظلـوم فلسطیـــــــن دارد.

۱۳۵۸/۰۵/۲۶ – اقدام انقلابی

به دنبال جنایات و اعمال وحشیانه گروهـی ضد انقلاب در کردستان و مسامحه برخی مسئولان در برخـورد با تـوطئه گران، امام طی سخنانی در جمع گروهی از مردم، خـواستار سرکـوب تـوطئه گران شد و فرمود: «ایـن توطئه گرها در صف کفار واقع هستنـد. ایـن تـوطئه گـرها در کـردستان و غیـر ان در صف کفار هستنـد. با آنها بایـد بـا شـدت رفتار کـرد. دولت با شدت رفتار کند. ژانـدارمـری با شـدت رفتار کند. ارتـش با شدت رفتار کند. اگر با شـدت رفتار نکننـد، ما با آنها با شدت رفتار مـی کنیـم. مسامحه حـدودی دارد … ما باز تا چندی مهلت مـی دهیـم به این قشرهای فاسـد و ایـن اعلام اخر است و اگر چنانچه در کار خـودشان تعدیل نکنند و به ملت بـرنگـردنـد و دست از تـوطئه برندارند، خدا می داند انقلابی عمل می کنـم. میایـم تهران و روسایی که مسامحه می کنند، با آنها انقلابـی عمل می کنـم. عذرها را کنار بگذارید. بروید فاسـدها را سرکـوب کنید. بـرویـد تـوطئه گـرهـا را سـرکـوب کنیـد. مسـامحه نکنید».

۱۳۵۸/۰۸/۱۳ – فتح لانه جاسوسی

در سالروز تبعید امام به ترکیه، گروهی از دانشجـویان مسلمان که خـود را پیرو خط امام معرفـی کردنـد، سفارت امریکا در تهران را از جمله در اعتراض به ملاقات بازرگان با برژینسکـی اشغال کرده و جاسـوسان امریکایـی را بازداشت کـردنـد. اسناد به دست امـده از سفارت، نشانگـر اسـرار جاسـوسیها و دخالتهای بـی شمار امریکا در ایران و کشـورهای مختلف جهان مـی باشد. به دنبال ایـن امر، دولت موقت مهنـدس بازرگان، استعفا نمود که مـورد مـوافقت امام قـرار گرفت. امام خمینی ضمـن حمایت از حرکت انقلابی دانشجـویان، ان را انقلابـی بزرگتـر از انقلاب اول نـامیـد.

۱۳۵۸/۱۱/۱۵ – مقام، رفتنی است

امام خمینی در مراسـم تنفیذ حکـم ریاست جمهوری بنـی صدر، اولیـن رئیـس جمهور ایـران که در بیمارستان قلب تهران انجام شـد، ضمـن تذکرات و نصایح ارزشمنـدی خطاب به ایشان فرمـود: «مـن یک کلمه به اقای بنـی صـدر تذکـر مـی دهـم. ایـن یک تذکـر بـرای همه است. حب الدنیا راس کل خطیئه. هر مقامی که برای بشر حاصل می شـود، چه مقامهای معنـوی و چه مقامهای مادی، روزی گرفته خـواهد شـد و ان روز هـم نامعلوم است. تـوجه داشته باشند همه کسانی که برای بشر خدمت مـی کنند، کسانـی که دارای مقام هستند، دارای پستـی هستند، که مقام آنها را مغرور نکنـد. ایـن مقام رفتنـی است و انسان در حضـور خدای تبارک و تعالـی ماندنـی است …». متاسفانه نصایح سـودمند امام خمینی در بنـی صـدر مـوثر واقع نشـد و وی در تاریخ ۱۳۶۰/۳/۳۱ تـوسط مجلـس شورای اسلامی به دلیل عدم کفایت سیاسی از ریاست جمهوری عزل شـد. وی به همـراه سـرکـرده منافقـان به نحـو مفتضحانه ای از کشور گریخت.

۱۳۵۹/۰۱/۱۹ – استقبال از قطع رابطه با امریکا

به دنبال قطع رابطه ایران و امریکا، امام با انتشار پیامی ضمـن استقبال از ایـن امر فرمـود: «ملت شریف ایران! خبـر قطع رابطه بیـن ایران و امریکا را دریافت کردم. اگر کارتر در عمر خـود یک کار کرده باشد که بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همیـن قطع رابطه است. رابطه بیـن یک ملت به پا خاسته برای رهایی از چنگال چپاولگران بیـن المللـی با یک چپاولگر عالمخـوار، همیشه به ضـرر ملت مظلـوم و به نفع چپاولگر است. ما ایـن قطع رابطه را به فال نیک می گیریـم؛ چـون که ایـن قطع رابطه دلیلـی بر قطع امید دولت امـریکا از ایـران است. ملت رزمنـده ایـران ایـن طلیعه پیـروزی نهایی را که ابرقدرت سفاکـی را وادار به قطع رابطه یعنـی خاتمه دادن به چپـاولگـریها کـرده، اگـر جشـن بگیـــــرد، حق دارد».

۱۳۵۹/۰۲/۰۵ – رسـوایـی امـریکـا در طبـس و عکـس العمل امام

به دنبال دخالت نظامـی امریکا در ایران از طریق طبـس، به منظور آزادسازی جاسـوسان امـریکایـی و شکست مفتضحانه انان بـا امـداد الهی، حضرت امام پیامـی خطاب به ملت ایران صادر کرد و در بخشـی از پیام خـود مـرقـوم داشت: «اشتباه کارتـر در ان است که گمان می کند با دست زدن به ایـن مانورهای احمقانه می تـواند ملت ایران را که بـرای ازادی و انسانیت است، منصرف کنـد. کارتر باز احساس نکرده با چه ملتـی روبه رو است و با چه مکتبـی بازی مـی کند. ملت ما ملت خـون و مکتب ما جهاد است … کارتر باید بـدانـد که اگر ایـن گروه به مرکز جاسـوسـی امریکا در تهران حمله کرده بـودند، اکنـون از هیچ یک از آنها و از پنجاه نفر جاسـوس محبـوس در لانه جـاسـوسـی خبـری نبـود و همه رهسپـار جهنـم بـودند».

۱۳۶۰/۰۲/۲۱ – عدم پذیرش منافقین

به دنبال ارسال نامه ای از سـوی سازمان منافقیـن به حضرت امام و تقاضای ملاقات اعضا و هـواداران آنها با امام، ایشان در بخشی از بیانات خـود با اشاره به خدمات ارائه شده در مدت دو سال پـس از انقلاب و قضاوتهای غیر منصفانه سازمان فـوق فرمود: «ما به آنها کرارا گفته ایم و حالا هـم می گوییم که ما مادامی که شما ـ تفنگها را در مقابل ملت کشیده ایـد، یعنـی در مقابل اسلام با اسلحه قیام کرده اید، نمی توانیم صحبت کنیم و نمی توانیـم مجلسی با هـم داشته باشیم. شما اسلحه ها را زمیـن بگذارید و به دامـن اسلام برگردید. اسلام شما را مـی پذیرد و اسلام هـوادار همه شماها است. فقط گفتـن به اینکه ما حاضریـم و در ان نوشته ای که نوشته اید، باز ناشی گری کردید و ما را تهدید به قیام مسلحانه کردید، ما چطـور با کسانی که قیام مسلحانه بر ضد اسلام می خواهند بکنند، می تـوانیـم تفاهـم کنیم …».

۱۳۶۱/۰۹/۲۴ – فرمان هشت ماده ای

امام خمینی در مـورد اسلامی شدن قـوانیـن و عملکردها، فرمان هشت ماده ای مهمـی را خطاب به قـوه قضاییه و تمام ارگآنهای اجـرایـی صادر کردنـد. ایشان در این فرمان ضمـن تـوصیه به تهیه قـوانیـن شرعی و تصـویب و ابلاغ آنها با دقت لازم و سرعت و قوانیـن مربـوط به مسـایل قضـایـی و رسیـدگـی به صلاحیت قضـات و دادستـــآنها و دادگاهها بـا سـرعت و دقت و نیز صـدور حکـم از سـوی قضات واجـد شرایط، با استقلال و قدرت و بدون ملاحظه از مقامـی، تصریح کردند: احـدی حق نـدارد بـا مـردم رفتـار غیـر اسلامـی داشته بـاشـــد.
در ایـن پیام تاکید شده بود: احضار و یا توقیف افراد بدون حکم قاضـی که از روی مـوازیـن شرعی باشد ـ هرچند به مدت کـم ـ و یا تصرف در اموال مردم یا توقیف و مصادره ان بدون حکم حاکـم شرع ـ ان هـم پس از بررسی دقیق و ثبوت حکـم از نظر شرعی ـ و نیز ورود به خانه یا مغازه و یا محل کار افراد بـدون اذن صاحب ان ممنـوع می باشد.
ایشان در پایان متذکـر شـدنـد: «بایـد همه بـدانیـم که پـس از استقـرار حـاکمیت اسلام و ثبـات و قـدرت نظام جمهوری اسلامـی بـا تایید و عنایات خداوند قادر کریم و توجه حضرت خاتـم الاوصیا و بقیه الله ـ ارواحنا لمقـدمه الفـدا ـ و پشتیبانـی بـی نظیر ملت متعهد ارجمنـد از نظام و حکـومت، قابل قبـول و تحمل نیست که به اسـم انقلاب و انقلابـی بـودن خدای نخـواسته به کسـی ظلـم شـود و کارهایی خلاف مقدرات الهی و اخلاق کریمه اسلامی از اشخاص بـی تـوجه به معنویات صادر شود».
ایشان همچنیـن هیاتی را به عنوان اعضای ستاد پیگیری فرمان فوق تعییـن نمـودنـد، تـا متخلف یـا متخلفـان را پـس از تشخیص، عزل نمایند.

۱۳۶۱/۱۰/۱۵ – انحلال هیاتهای گزینش

به دنبال روند نامطلـوبی که در طرح سـوالات سخیف و غیر مرتبط با اسلام از سوی هیاتهای گزینـش پیـش امده بود، امام طی فرمانی به ستاد پیگیری تخلفات اداری، تمامی هیاتهای گزینـش را منحل اعلام کردند و خواستار تعییـن هیاتهایی متشکل از افراد صالح و متعهد و عاقل و صاحب اخلاق کریمه و فاضل و متـوجه به مسایل روز شـده و مـرقـوم داشتنـد: «اخیـرا چنـد کتاب به عنـوان سـوالات دینـی و ایدئولـوژی اسلامـی را ملاحظه نمـودم و بسیار متاسف شدم از انچه در این کتابها و جزواتـی از ایـن قبیل به اسـم اسلام، ایـن دیـن انسان ساز الهی، بـرای گزینـش عمـومـی مطـرح شـده است و آنها را میزان رد و قبـولی افراد قرار داده اند. ایـن نوشته ها که مشحـون از سوالات غیر مربوط به اسلام و دیانت و احیانا مستهجـن و اسفاور است، از انجا که به اسـم اسلام منتشـر شـده است، از کتب و جزوات انحرافـی است که برای حیثیت اسلام و جمهوری اسلامـی مضر است و به وزیـر ارشاد تـوصیه نمـودم که امثـال ایـن کتب را در اسـرع وقت جمعاوری و فـروش و خـریـد و نشـر آنها را ممنـوع شــــرعی اعلام نماینـد».

ایشان همچنین در ایـن فرمان دستـوری مبنـی بـر تهیه کتابچه های مختصری شامل بعضـی از مسایل شـرعی مورد نیاز عمـوم و مسایل اعتقادی لازم، و نیز احتـراز از تجسـس از احـوال شخصـی در غیـر مفسـدان و غیـر گـروههای خـرابکـار صـادر نمـودند.

۱۳۶۱/۱۱/۲۶ – وصیتنامه سیاسی الهی

امـام خمینـی وصیتنـامه سیـاسـی ـ الهی خـود را نـوشتنــــــد. ایشان در ابتـدای وصیتنامه خـود با ذکر تذکراتـی در باره حـدیث شریف «ثقلیـن» و حوادث اسفباری که بر کتاب خدا و عترت پیامبر پـس از شهادت حضرت علـی(ع) اغاز شـد، راههای حفظ و بقای اسلام و حکـومت اسلامی را متذکـر می شـوند و در بخشـی از ان مـی نـویسنـد: «اینجـانب به همه نسلهای حاضـر و اینـده وصیت مـی کنـم که اگـر بخـواهیـد اسلام و حکـومت الله بـرقـرار بـاشـد و دست استعمار و استثمارگران خارج و داخل از کشورتان قطع شود، ایـن انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قران کریـم بر ان سفارش فرمـوده است، از دست نـدهیـد و در مقابل ایـن انگیزه که رمز پیـروزی و بقـای ان است، فـرامـوشـی هـدف و تفـرقه و اختلاف است». امـام خمینـی در ادامه، تذکرات و نصایح ارزشمنـد و مفیـدی را بـرای همه مسئولان نظام و مردم مسلمان ایران بیان مـی فرماینـد که تحقق و جامه عمل پـوشـانـدن به آنها، رمز حفظ حکـومت اسلامـی از جمیع تـوطئه ها و دسـایـس دشمنـان داخلـی و خـارجـی خـواهـد بود.

۱۳۶۵/۰۱/۰۶ – سکته قلبی

امام خمینی به دنبال سکته قلبـی، دچار مرگ ناگهانـی شدند. پزشک معالج بلافاصله شروع به ماساژ قلبـی و تنفـس دهان به دهان می کند و بـا استفاده از اکسیژن و وصل کـردن سـرم به داخل رگ مـوفق به حیات مجدد قلب و تنفـس مـی شـود. بـدیـن وسیله امام حیات دوباره یافته و به مـرکز درمانـی مجـاور محل اقامت منتقل شـدنـد و تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفتند و دوران نقاهت را در بخـش سی سی یـو سپری کردنـد. ایشان یک روز پـس از ایـن حادثه که حالشان بهبـود نسبی یافت، مسئولان طراز اول کشور را به حضور پذیرفتند و خطمشی اینده را چنیـن بیان کردند: «از هیچ قدرتی غیر از خدا نترسید. محکـم و استـوار در مقابل قدرتهای بزرگ بایستیـد. اگر قـدرتهای بزرگ احساس کننـد ضعیف هستید و احساس ضعف داریـد، بر شما بیشتر خـواهنـد تـاخت. پیـروزی بـا شمـا و ملت است».

۱۳۶۶/۱۱/۱۷ – تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام

با تـوجه به فوریتهایی که در مسایل مهم کشـور پیـش میامد و نیز به دنبال کسب تکلیف مسئولان در باره شیوه اعمال حق حاکـم اسلامی در مورد احکام حکـومتی در مواردی که میان مجلـس شـورای اسلامی و شورای نگهبان توافقی حاصل نمی شود، امام مجمعی را به ایـن منظور تشکیل دادند. ایشان در بخشـی از پیام خـود مـی نـویسند: «حضرات اقایان تـوجه داشته باشنـد که مصلحت نظام، امـور مهمه ای است که گـاهـی غفلت از ان مـوجب شکست اسلام عزیز مـی گـردد. امـروز جهان اسلام، نظام جمهوری اسلامـی ایـران را تابلـوی تمام نمای حل معضلات خـویـش مـی داننـد. مصلحت نظام و مـردم از امــور مهمه ای است که مقاومت در مقابل ان ممکـن است که اسلام و پابرهنگان زمیـن را در زمان دور و نزدیک زیر سـوال برد و اسلام امـریکایـی مستکبـران و متکبـریـن را با پشتـوانه های میلیاردها دلار تـوسط ایادی داخل و خارج انان پیروز گردانـد». ایـن مجمع بعدا در بازنگـری قانـون اساسی، در این قانون جای گرفت.

۱۳۶۷/۰۴/۲۹ – پذیرش قطعنامه

قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت مبنی بر پایان جنگ تـوسط امام پذیرفته شد. ایشان ضمـن تعبیر نوشیدن «جام زهر» در پذیرش قطعنامه، در بخشی از پیام مهم خود فرمودند: «اما در مورد قبـول قطعنامه که حقیقتا مساله بسیار تلخ و ناگواری برای همه و خصـوصا برای مـن بود، این است که مـن تا چند روز قبل معتقد به همان شیوه دفاع و مـواضع اعلام شده در جنگ بـودم و مصلحت نظام و کشـور و انقلاب را در اجرای ان مـی دیدم، ولی به واسطه حـوادث و عواملـی که از ذکر ان فعلا خودداری می کنـم و به امید خداوند در اینده روشـن خـواهد شد و با تـوجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسـی و نظامی سطح بالای کشـور که مـن به تعهد و دلسـوزی و صـداقت انان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و اتـش بـس موافقت نمودم و در مقطع کنونی ان را به مصلحت انقلاب و نظام می دانـم و خدا می داند که اگر نبود انگیزه ای که همه مـا و عزت و اعتبـار مـا بـایـد در مسیــر مصلحت اسلام و مسلمین قربانی شـود، هرگز راضـی به ایـن عمل نمـی بـودم و شهادت برایـم گـواراتر بـود. اما چاره چیست که همه بایـد به رضایت حق تعالـی گـردن نهیـم و مسلـم ملت قهرمان و دلاور ایران نیز چنیـن بوده و خواهد بود».

۱۳۶۷/۰۶/۱۷ – تشکیل مـوسسه تنظیـم و نشـر اثـار امـام خمینی

موسسه تنظیـم و نشر اثار امام خمینی، بر اساس مسوولیتی که حضرت امام به فـرزنـد گرامیشان حجت الاسلام و المسلمیـن حاج سیـد احمـد خمینی واگذار نمودند، فعالیت رسمی خود را اغاز کرد. وجـود اغلاط و اشتبـاهات اشکار در اثار منتشـره امام و انتساب مطالب نادرست به حضـرت امـام و یـا نقل نـاصحیح وقـایع و رخـدادهـای نهضت در روزنامه ها و اثار منتشره، انگیزه تقدیـم نامه ای از سـوی مرحـوم حاج احمـداقا به حضـرت امام گردیـد. در ایـن نامه با استناد به نمـونه هایـی از اشکـالات و اغلاط یاد شـده، از محضـر امام خمینـی درخـواست تعییـن فرد و یا نهادی به منظور نظارت بر انتشار اثار ایشان شـد. حضـرت امام در پاسخ به ایـن نامه مرقـوم فرمـودنـد: «فـرزنـد عزیزم احمـد! حفظه الله تعالـی! از انجـا که شمـا را بحمدالله تعالـی در مسایل سیاسـی و اجتماعی صاحب نظر می دانـم و در تمامی فرازها و نشیبها در کنار مـن بوده ای و هستی، لهذا شما را برای تنظیـم و تدویـن کلیه مسایل مربـوط به خود ـ که بسا در رسانه های گـروهـی اختلافات و اشتبـاهاتـی رخ داده است ـ انتخـاب مـی نمایـم و از خداوند متعال که حاضر و ناظر است، تـوفیقات شما را خـواستارم. امیـد است با صرف وقت و دقت نظر، ایـن امر را به پایان برسانی».

۱۳۶۷/۰۷/۱۱ – ترسیم سیاستها و خط مشی بازسازی

پـس از بـرقراری صلح نسبـی، امام با انتشار پیامـی در نه بنـد، سیاستها و خط مشی بازسازی کشـور را برای مسئولان ترسیـم نمودند. مطالعه دقیق ایـن دستـور عمل برای دریافت عمق دوراندیشی امام و در عیـن حـال، اصالت ارزشها از نگاه ایشان کافـی است. ایشان در بخشی از پیام خـود ضمـن تاکید بر سیاست «نه شرقی و نه غربی» مرقـوم داشتند: «جمهوری اسلامی ایران نباید تحت هیچ شرایطـی از اصول و ارمآنهای مقدس و الهی خـود دست بردارد. ان شاءالله مردم سلحشور ایران کینه و خشـم انقلابی و مقدس خویش را در سینه ها نگه داشته و شعله های ستـم سـوزان را علیه شوروی جنایتکار و امریکای جهانخوار و اذناب انان به کار خـواهند گرفت، تا به لطف خـداوند بزرگ پرچـم اسلام ناب محمدی(ص) بر بام همه عالـم قـد برافرازد و مستضعفـان و پـابـرهنگان و صـالحـان، وارثـان زمیـن گـردنـد».

۱۳۶۷/۰۸/۱۰ – نگارش منشور برادری

امام خمینـی در پاسخ به نامه حجت الاسلام انصاری ـ از اعضای دفتـر امام ـ که خـواستار تبییـن نظرات معظم له در بـاره اختلاف نظرهای موجود میان جناحهای فکری وفادار به انقلاب شده بـود، مطالب مهمی مرقـوم فرمـودند که در واقع منشـور برادری جناحهای فکری وفادار به انقلاب مـی بـاشـد. ایشان ضمـن تـوصیه همه جناحها به بـرخـورد برادرانه و دوستانه و تالیف قلـوب و تلاش جهت زدودن کـدورتها و نزدیک ساختـن مـواضع مـی فرماینـد: «البته یک چیز مهم دیگر هـم ممکـن است مـوجب اختلاف گردد که همه باید از شر ان به خـدا پناه ببـریـم که ان حب نفـس است، که این دیگر ایـن جریان و ان جریان نمی شناسد …».

۱۳۶۷/۱۰/۰۸ – چارچوب فعالیت مجمع تشخیص مصلحت

چارچـوب فعالیت مجمع تشخیص مصلحت نظام از سـوی امام تعییـن شد. ایشان در پیام خود با تـوجه به پایان جنگ و عدم فوریت مسایل به منظور طـرح مستقیـم آنها در مجمع، مســوولیت مجمع را رفع اختلاف بیـن مجلس و شورای نگهبان دانسته و خطاب به اعضای شورای نگهبان فرمـود: «تذکری پدرانه به اعضای عزیز شـورای نگهبان می دهـم که خودشان قبل از ایـن گیرها مصلحت نظام را در نظر بگیرند، چرا که یکـی از مسایل بسیار مهم در دنیای پراشـوب کنـونـی نقـش زمان و مکان در اجتهاد و نـوع تصمیـم گیـریها است. حکـومت، فلسفه عملـی برخـورد یا شرک و کفر و معضلات داخلی و خارجی را تعییـن می کند و ایـن بحثهای طلبگـی مـدارس که در چارچـوب تئوریها است، نه تنها قابل حل نیست که ما را به بـن بستهایـی مـی کشاند که منجر به نقض ظاهری قانون اساسی می گردد».

۱۳۶۷/۱۰/۱۱ – پیام به گورباچوف

امام خمینـی با انتشار پیام مهمـی به گـورباچف، ضمـن پیـش بینـی فروپاشی قطب مارکسیستی جهان نوشتند: «از ایـن پـس کمونیسـم را بـایـد در مـوزه هـای تـاریخ سیـاسـی جهان جستجـو کرد».
ایشان در ایـن نامه بـا ارائه تحلیلهای محکـم و قـوی از تحـولات شـوروی، از ان به «صدای شکستـن استخـوآنهای کمـونیسـم» تعبیر کردند.
امام خمینی ضمـن طرح مسایل عمیق فلسفـی و عرفانی و با اشاره به ناکامـی کمـونیستها در سیاستهای مذهب ستیز، خـواستار ان شدند که گـورباچـوف به جای امید بستـن به ماده پرستـی غرب، به خـداوند و مذهب روی اورد. امـام تصـریح کـردنـد: «مشکل اصلـی کشـور شمـا مسـاله مالکیت و اقتصـاد و ازادی نیست؛ مشکل شمـا عدم اعتقـاد واقعی به خدا است. همان مشکلی که غرب را هم به ابتذال و بـن بست کشیده و یا خواهد کشید».

۱۳۶۷/۱۰/۲۵ – تاکید بر تدوین تاریخ انقلاب

امام خمینی طـی نامه ای خطاب به حجت الاسلام سیدحمیـد روحانـی ضمـن تقدیر از تلاش وی در تدوین تاریخ انقلاب، خواستار استمرار تدویـن دقیق تاریخ انقلاب شد.
ایشان در بخشی از نامه خـود با تـوجه به ضرورت ثبت تاریخ انقلاب به صورت واقعی مرقوم داشتند: «از شما می خواهـم هرچه می تـوانید سعی و تلاش نمایید تا هـدف قیام مـردم را مشخص نماییـد، چـرا که همیشه مـورخیـن اهـداف انقلابها را در مسلخ اغراض خـود و یــــا اربابانشان ذبح مـی کننـد. امروز هـم چـون همیشه تاریخ انقلابها، عده ای به نـوشتـن تاریخ پرافتخار انقلاب اسلامی مشغولند که سر در اخـور غرب و شرق دارند … اگر شما می تـوانستید تاریخ را مستند به صدا و فیلـم حاوی مطالب گوناگون انقلاب از زبان توده های مردم رنجدیده کنید، کاری خـوب و شایسته در تاریخ ایران نمـوده اید».

۱۳۶۷/۱۱/۰۹ – حساسیت نسبت به مقدسات
به دنبـال پخـش بـرنامه ای به عنـوان الگـوی زن مسلمان از صـدای جمهوری اسلامی که در ان به بعضی از مقدسات اهانت شده بـود، امام نامه ای خطاب به مدیر عامل صدا و سیما فرستاد. متـن نامه به این شرح است:
«بـا کمال تـاسف روز گذشته از صـدای جمهوری اسلامـی مطلبـی در مورد الگوی زن پخـش گردیده است که انسان شرم دارد بازگو نماید. فردی که ایـن مطلب را پخـش کرده است، تعزیر و اخـراج مـی گردد و دست اندرکاران ان تعزیر خـواهند شد. در صـورتی که ثابت شـود قصد توهین در کار بـوده است، بلاشک فرد توهیـن کننده محکوم به اعدام است. اگر بار دیگر از ایـن گـونه قضایا تکرار گردد، موجب تنبیه و تـوبیخ و مجازات شدید و جدی مسوولیـن بالای صدا و سیما خـواهد شـد. البته در تمامـی زمینه هـا قـوه قضـاییه اقـدام نمـایـد».

۱۳۶۷/۱۱/۲۵ – حکم اعدام نویسنده ایات شیطانی

به دنبال انتشار کتاب موهـن «ایات شیطانی» تـوسط سلمان رشدی، امام حکـم ارتداد و اعدام وی و ناشران مطلع از محتـوای کفرامیز این کتاب را صادر کردند.
تدویـن و انتشار وسیع کتاب مبتذل «ایات شیطانی» و حمایت رسمی دولتهای غربی از ان، سراغازی بر فصل جدید تهاجـم فرهنگی و حمله به مقدسات اسلامی بـود که اگر مسلمانان جهان در مقابل تـوهین های ایـن کتاب از خود حساسیت نشان نمی دادند، خاکریز اول براحتی فتح شده بـود و پـس از ان مبانی دینی و مقدسات و ارزشهای معنـوی با انواع شیوه ها مورد هجوم قرار می گرفت. متـن این پیام مهم به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
به اطلاع مسلمانان غیـور سراسـر جهان مـی رسانـم مـولف کتاب ایات شیطانی که علیه اسلام و پیامبر و قران تنظیـم و چاپ و منتشر شده است، همچنیـن نـاشـریـن مطلع از محتـوای ان محکــــوم به اعدام می باشند. از مسلمانان غیور می خـواهـم تا در هر نقطه که انان را یافتند سریعا آنها را اعدام نمایند تا دیگر کسـی جرات نکند به مقدسات مسلمین توهین نماید و هر کـس در ایـن راه کشته شود شهید است، ان شاالله. ضمنا اگر کسی دسترسـی به مـولف کتاب دارد ولی خـود قدرت اعدام ان را ندارد او را به مردم معرفـی نماید تا به جزای اعمـالـش بـرسـد. والسلام علیکـم و رحمه الله و بـرکــاته.
روح الله الموسوی الخمینی

۱۳۶۷/۱۲/۰۳ – ترسیم منشور روحانیت

امام خمینی پیام مهمی را خطاب به مراجع، روحانیـون و علما صادر کردند. در ایـن پیام که به «منشـور روحانیت» شهرت یافت، امام ضمـن تجلیل از شهدای حـوزه و روحـانیت در طــول نهضت و انقلاب و دفـاع مقـدس و ذکـر خـدمـات علمـا و فقها در طـول تـاریخ، خطـر تحجرگرایان و مقـدس نمایان در حـوزه های علمیه را متذکر شـدنـد و فرمـودند: «طلاب عزیز لحظه ای از فکر ایـن مارهای خـوش خط و خال کوتاهی نکنند. اینها مروج اسلام امریکایی اند و دشمـن رسـول الله. ایا در مقابل ایـن افعیها نبـایـد اتحاد طلاب عزیز حفظ شـود؟».
ایشـان در ادامه بـا تـوجه به تحلیلهای غلط و قضـاوتهای غیـــر منصفانه در باره روند ده ساله انقلاب و جنگ تحمیلـی، ضمـن معذرت خواستـن از خانواده های شهدا می نویسند: «از خداوند می خواهم مرا در کنار شهدای جنگ تحمیلـی بپذیرد. ما در جنگ برای یک لحظه هـم نادم و پیشمـان از عملکـرد خـود نیستیـم. راستـی مگـر فـرامـوش کـرده ایم که ما بـرای ادای تکلیف جنگیـده ایـم و نتیجه، فـرع ان بوده است».
امـام خمینـی در بخشهای دیگـری از ایـن پیام مهم و تـاریخـی در اواخـر عمر خـود ضمـن تاکیـد بـر حفظ اصـول در گذشته و اینـده انقلاب، تـوصیه های ارزشمندی را به مردم و علما بیان مـی فرمایند.

۱۳۶۸/۰۱/۰۸ – اعلان استعفای قائم مقام رهبری

امام خمینـی مـوافقت خـود را بـا استعفای قائم مقام رهبـری اعلام کرد. ایشان در پاسخ به درخـواست کتبـی استعفای قائم مقام رهبری، مرقـوم داشتنـد: «همان طـور که نـوشته ایـد رهبـری نظام جمهوری اسلامی کار مشکل و مسوولیت سنگیـن و خطیری است که تحملی بیـش از طاقت شما می خواهد و به همیـن جهت هم شما و هـم مـن از ابتدا با انتخاب شما مخالف بـودیـم و در ایـن زمینه هـر دو مثل هـم فکـر مـی کردیـم، ولـی خبرگان به ایـن نتیجه رسیده بـودنـد و مـن هـم نمی خـواستـم در محدوده قانـونی آنها دخالت کنـم». امام امت در بخش دیگری از پاسخ خود اورده اند: «به شما نصیحت می کنـم که بیت خـود را از افراد ناصالح پاک نماییـد و از رفت و امـد مخالفیـن نظام که به اسـم علاقه به اسلام و جمهوری اسلامـی خـود را جـــــا می زنند، جدا جلوگیری کنید».

۱۳۶۸/۰۲/۰۴ – دستور بازنگری قانون اساسی

امام خمینی به منظور اصلاح و تکمیل ارکان تشکیلات نظام اسلامی طـی نامه ای به رئیـس جمهور وقت ـ حضرت ایت الله خامنه ای ـ هیاتی از شخصیتهای صاحب نظر و کارشناسان را مسئول بررسی و تدویـن اصلاحات لازم در قانون اساسی بر اساس هشت محـور تعیین شده در ایـن نامه، نمودند.
اصلاح مواد مربـوط به شرایط رهبری، تمرکز در قوه مجریه و قضاییه و صـدا و سیمـا و وظایف مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.
مـواد اصلاح شده قانـون اساسی در تاریخ دوازدهـم اذر ۱۳۶۸ ـ بعد از رحلت امام ـ به نظرخـواهی عمومی گذاشته شد و با اکثریت مطلق ارا به تایید ملت ایران رسید.

۱۳۶۸/۰۳/۱۳ – دل ارام و قلب مطمئن در ملکـوت اعلی

روح بلند بنیانگذار جمهوری اسلامی، امام خمینی در سـن ۸۷ سالگـی و پس از تحمل چندیـن عمل سخت و طولانی در ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه به ملکوت اعلی پرواز کرد و به دیدار حق تعالی شتافت و هجرتـش داغی التیام ناپذیر بـر قلبهای مسلمانان ایـران و جهان بـر جای نهاد.
ایشان در پایان وصیتنامه سیاسـی الهی خـود نـوشته اند: «با دلی ارام و قلبـی مطمئن و روحـی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنـم و به دعای خیر شما احتیاج مبـرم دارم و از خـدای رحمـن و رحیـم می خـواهـم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرند و بـا قـدرت و تصمیـم و اراده به پیـش بـروند».
بدن مطهر ایشان پـس از تشییع حدود نه میلیـون نفر از عاشقان ان حضرت، در روز شانزدهـم خرداد در بهشت زهرا و در جـوار حق ارمید و میلیـونها ارادتمند را در فراق خـود تنها گذاشت. پـس از رحلت امام، مجلس خبرگان در روز چهاردهـم خرداد ۱۳۶۸ با تشکیل جلسه و قرائت وصیتنامه امام خمینـی برای اولیـن بار و بحث و تبادل نظر برای جانشیـن ایشان، فرزند صالح او حضرت ایت الله خامنه ای را به عنـوان رهبر انقلاب اسلامی و پیشـوای جمهوری اسلامـی ایران انتخاب کـرد. وسلام علیه یـوم ولـد و یـوم مـات و یـوم یبعث حیا.

منابع:
۱ـ نهضت امـام خمینـی، سیـد حمیـد روحـانـی.
۲ـ کـوثر ـ مجموعه سخنرانیهای امام خمینی، مـوسسه تنظیـم و نشر اثار امام خمینی.
۳ـ صحیفه نور.
۴ـ حدیث بیداری، حمید انصاری.
۵ـ مهاجـر قبیله ایمـان، حمیـد انصـاری.
۶ـ زنـدگینـامه سیـاسـی امـام خمینـی، محمـدحسـن رجبی.
۷ـ هفت هزار روز، غلامـرضـا کـربـاسچـــی.
۸ـ شهیدی دیگر از روحانیت.
۹ـ خمیـن در انقلاب، محمـدجـواد مـرادینیـا.
۱۰ـ خـاطـرات ایت الله پسنـدیـده، محمـدجـواد مـرادینیا.
۱۱ـ روزنامه جمهوری اسلامی.

منبع: اندیشه قم – ابراهیم امیری